азада́чыць 1, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.
Паставіць каго‑н. у складанае становішча; прывесці ў замяшанне, разгубленась; збянтэжыць. Настрой у.. [Ваўчка] быў вясёлы, адказнае даручэнне райкома як быццам не толькі не азадачыла яго, а ўліло новую энергію. Хадкевіч.
азада́чыць 2, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.
Тое, што і абзадачыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спара́дкаваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго-што.
Разм. Прывесці ў парадак што‑н.; надаць належны выгляд, давесці да ладу. Заставалася спарадкаваць толькі цыбулю. Шыловіч. Памылі і спарадкавалі пасуду. Кожная рэч у доме старога рыбака цяпер стаяла на вызначаным ёй месцы і, як калісьці пры бабцы Тадоры, зіхацела чысцінёй. Бяганская.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упыні́ць, упыню, упыніш, упыніць; зак., што.
Абл. Парабіць усё, прывесці ў парадак. За гэты час Валоціч упыніў свае справы, сядзеў у кабінеце, наводзіў парадак у пісьмовым стале, хоць гэты парадак быў і без таго на належнай вышыні. Колас. Маці прыкархнула, прысеўшы каля печы. Змарылася, пакуль упыніла ўсю работу. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
объясне́ние ср.
1. тлумачэ́нне, -ння ср.;
объясне́ние сло́ва тлумачэ́нне сло́ва;
предста́вить свои́ объясне́ния прыве́сці свае́ тлумачэ́нні;
2. (разговор) размо́ва, -вы ж.;
◊
объясне́ние в любви́ прызна́нне ў каха́нні;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
непрыда́тнасць ж Úntauglichkeit f -, Únbrauchbarkeit f -;
прыйсці́ ў непрыда́тнасць úntauglich wérden;
прыве́сці што-н у непрыда́тнасць úntauglich máchen; betríebsunfähig máchen (пра абсталяванне і пад.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зварухну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
1. каго-што. Прывесці ў лёгкі рух; скалыхнуць. І як вокам азірнуць — Збожжа, збожжа, збожжа, Нават вецер зварухнуць Каласы не можа... Грахоўскі. // перан. Заклікаць да дзеяння. Папрацавалі мы нямала, Каб зварухнуць, падняць народ. Бітэль.
2. чым. Паварушыць, кіўнуць. Ніводным плаўніком не зварухнуў [шчупак]. Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спасла́цца, спашлюся, спашлешся, спашлецца; спашлёмся, спашляцеся; зак.
Паказаць на каго‑, што‑н. у пацвярджэнне ці ў апраўданне чаго‑н.; прывесці ў якасці доказу. — Разам будзем апраўдвацца, — абяцаю я Рогачу. — На мяне спашліся. Савіцкі. Красніцкі спаслаўся на няхватку часу, і, падзякаваўшы яшчэ раз за шчырую гасціннасць, мы выйшлі на вуліцу. Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
otrzeźwić
otrzeźwi|ć
зак.
1. працверазіць;
to go ~ło — гэта яго працверазіла;
2. прывесці да прытомнасці
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zaprzysiąc
зак.
1. kogoпрывесці да прысягі каго;
zaprzysiąc świadków — прывесці сведкаў да прысягі;
2. прысягнуць, паклясціся
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
líefern
vt
1) дастаўля́ць, пастаўля́ць
frei Haus ~ — дастаўля́ць бяспла́тна на дом
éinen Zéugen ~ — прыве́сці [прадста́віць] све́дку
2)
éinen Bewéis ~ — даказа́ць, прыве́сці до́каз
j-m éine Schlacht ~ — дава́ць бой каму́-н.
3) выпуска́ць (прадукцыю)
◊ er ist gelíefert, er ist ein gelíeferter Mann — ён ко́нчаны чалаве́к
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)