адпла́ваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Кончыць плаваць.

2. Правесці ў плаванні некаторы час. Адплаваць пяць гадоў на караблі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэрылізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць) стэрыльным, правесці (праводзіць) стэрылізацыю. Стэрылізаваць бінты. Стэрылізаваць малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уніфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) уніфікацыю. Уніфікаваць грашовую сістэму. Уніфікаваць абсталяванне цэхаў. Уніфікаваць арфаграфію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dúrchpeitschen

vt

1) адхваста́ць

2)

éinen Gesétzentwurf ~ — праве́сці паско́раным пара́дкам законапрае́кт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wire​2 [ˈwaɪə] v.

1. звя́зваць дро́там

2. рабі́ць электраправо́дку;

wire a house for electricity праве́сці ў дом электры́чнасць

3. infml тэлеграфава́ць, пасыла́ць тэлегра́фам (грошы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пагавары́ць, -вару́, -во́рыш, -во́рыць; зак.

Правесці некаторы час за гаворкай, абмяркоўваючы што-н.; перагаварыць (у 1 знач.) аб чым-н.

П. са знаёмым.

Хочацца з вамі п. аб важнай справе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гу́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Дзелавая або сардэчная размова.

Г. спачатку не ладзілася.

2. Даклад, паведамленне, звычайна з удзелам слухачоў для абмену думкамі.

Правесці гутарку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праструга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Выстругаць паглыбленне, паз у чым-н.

П. дошку.

2. Правесці які-н. час стругаючы.

|| незак. прастру́гваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разліне́іць, -е́ю, -е́іш, -е́іць; -е́ены; зак., што.

Правесці на паперы лініі для пісання па іх або паміж імі.

Р. ліст паперы.

|| незак. разліне́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разліне́йванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апрабава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.

1. Узяць на выпрабаванне, паставіць на (пад) выпрабаванне, перш чым пачаць карыстацца (якім‑н. механізмам). Апрабаваць трактар. // Правесці аналіз, вызначыць якасць, змест чаго‑н. Апрабаваць руду.

2. Даць апрабацыю, афіцыйна ўхваліць на аснове праверкі або шырокага абмеркавання.

3. Спец. Правесці апрабацыю (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)