мелавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да мелу. Мелавыя распрацоўкі.

2. У састаў якога ўваходзіць мел; зроблены з мелу. Мелавыя горы.

3. Які колерам сваім нагадвае мел; белы. Мелавы твар.

4. Які мае адносіны да трэцяга геалагічнага перыяду мезазойскай эры. Мелавая фармацыя.

•••

Мелавы перыяд гл. перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

настры́г, ‑у, М ‑рызе, м.

Колькасць воўны, якая атрымліваецца ад стрыжкі за які‑н. перыяд. Павялічыць настрыг воўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадукты́ўны, ‑ая, ‑ае.

У граматыцы — здольны ўтвараць новыя словы ці формы; які дзейнічае ў сучасны перыяд. Прадуктыўны суфікс.

[Лац. productivus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сілуры́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сілуру. Сілурыйскія адклады.

•••

Сілурыйскі перыяд (сілурыйская сістэма) — тое, што і сілур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штылявы́, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да штылю ​1; такі, як у час штылю. Штылявы перыяд. Штылявое надвор’е.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

karbon, ~u

м. геал. карбон; каменнавугальны перыяд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

напластава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., чаго.

1. Накласці пластамі.

2. Нарэзаць пластамі (спец.).

Н. рыбы для салення.

3. перан. Пакінуць які-н. адбітак за доўгі перыяд часу.

|| незак. напласто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. напластава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

справазда́чны Réchenschafts-;

справазда́чны дакла́д Réchenschaftsbericht m -(e)s,-e;

справазда́чны перы́яд Beríchtsperiode f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сідэры́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. У выразах: сідэрычны год — тое, што і зорны год (гл. год); сідэрычны месяц — прамежак часу, за які Месяц робіць свой бачны шлях па нябеснай сферы адносна зорак; зорны месяц; сідэрычны перыяд — прамежак часу, за які цела сонечнай сістэмы робіць поўны абарот вакол Сонца; зорны перыяд.

[Лац. sidus, sideris — зорка, нябеснае свяціла.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаўле́нчы, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з аднаўленнем, які адносіцца да аднаўлення. Аднаўленчы перыяд. Аднаўленчыя працэсы. // Прызначаны для аднаўлення. Аднаўленчыя брыгады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)