па́шавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пашы. Пашавыя ўгоддзі. // Звязаны з кармленнем, утрыманнем жывёлы на пашы. Пашавы перыяд. Пашавая жывёлагадоўля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадвае́нны, ‑ая, ‑ае.

Які бывае перад вайной, папярэднічае вайне. Перадваеннае палітычнае становішча. // Які быў да вайны, даваенны. Перадваенны перыяд. Перадваенныя пяцігодкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Марацава́ць ’знаходзіцца ў стане цечкі’ (Сл. ПЗБ). Да ма́рац ’сакавік’ (гл.) — перыяд цечкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

period, ~u

м.

1. перыяд;

2. фізіял. менструацыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

матрыярха́т, ‑у, М ‑хаце, м.

Перыяд у развіцці першабытнаабшчыннага ладу, на працягу якога жанчына адыгрывала кіруючую ролю ў гаспадарчым і грамадскім жыцці.

[Лац. mater — маці і грэч. archē — улада.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напластава́цца, ‑туецца; зак.

1. Размясціцца пластамі. Напластаваліся наносы.

2. перан. Захавацца ў пэўнай паслядоўнасці за доўгі перыяд часу. У душы напластаваліся ўспаміны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перае́мнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пераемнага. Пераемнасць літаратурных традыцый. □ Кожны новы перыяд у развіцці мастацкай літаратуры.. звязаны гістарычнай пераемнасцю з папярэднім перыядам. Барысенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыбапрапускны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для пропуску рыбы з ніжняга б’ефа гідравузла ў верхні, галоўным чынам у перыяд яе нераставай міграцыі. Рыбапрапускное збудаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ско́сак, ‑ска, м.

Спец.

1. Коса зрэзаны клін (тканіны, дрэва і пад.).

2. Каса, якая за доўгі перыяд працы зрэзалася, стала вузкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тайм, ‑а, м.

У спартыўных гульнях з мячом (футбол, хакей і пад.) — перыяд часу, у які ідзе гульня. Першы тайм футбольнага матча.

[Ад англ. time — час.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)