zaburzyć

зак.

1. разладзіць; парушыць;

zaburzyć ład — парушыць парадак;

2. усхваляваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zakłócać

незак. парушаць;

zakłócać ciszę — парушаць цішыню;

zakłócać porządek — парушаць парадак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

abecadłowy

азбучны, алфавітны;

pożądek abecadłowy — алфавітны парадак;

wykaz abecadłowy — алфавітны паказальнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

method

[ˈmeӨəd]

n.

1) мэ́тад -у m., спо́саб, прыём -у m.

2) сыстэ́ма f., пара́дак -ку m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

усталява́ць сов.

1. установи́ть; устро́ить;

у. пара́дак — установи́ть поря́док;

у. жыццё — устро́ить жизнь;

2. укрепи́ть, утверди́ть, упро́чить;

у. ула́ду — укрепи́ть (утверди́ть, упро́чить) власть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áusmisten

vt

1) ачышча́ць ад гно́ю (стойла)

2) фам. наво́дзіць пара́дак (у чым-н.)

den Schrank ~ — ачы́сціць ша́фу ад хла́му, наве́сці пара́дак у ша́фе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

routine​1 [ru:ˈti:n] n.

1. заве́дзены пара́дак; пэ́ўны рэжы́м; распара́дак дня

2. руці́на, шабло́н

3. comput. (станда́ртная) прагра́ма; падпрагра́ма

4. ну́мар; выступле́нне;

a dance routine танцава́льны ну́мар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ВЕ́НСКАЯ КАНВЕ́НЦЫЯ 1969 аб праве міжнародных дагавораў, міжнародны акт, які рэгламентуе парадак заключэння і ўступлення ў сілу, выкарыстання, тлумачэння, спынення і прыпынення дзеянняў міжнар. дагавораў і інш.

т. 4, с. 87

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дво́рнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Работнік, які падтрымлівае чысціню і парадак на двары і на вуліцы каля дома.

2. Прыстасаванне для механічнага ачышчэння ветравога шкла ў машыне ад снегу, вільгаці, пылу і інш.

|| ж. дво́рнічыха, -і, ДМ -чысе, мн. -і, -чых (да 1 знач.; разм.).

|| прым. дво́рніцкі, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

unbalance

[ʌnˈbæləns]

1.

n.

неўраўнава́жанасьць f., адсу́тнасьць душэ́ўнай раўнава́гі

2.

v.i.

выбіва́ць з раўнава́гі; паруша́ць пара́дак; разла́джваць раўнава́гу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)