намо́ршчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад наморшчыць.

2. у знач. прым. Які пакрыты маршчынамі. Наморшчаны лоб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парафінава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад парафінаваць.

2. у знач. прым. Пакрыты, насычаны парафінам. Парафінаваная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́гельны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ягелю, з’яўляецца ягелем. Ягельныя кусцікі. Ягельныя расліны. // Пакрыты ягелем. Ягельная тундра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калма́ты, -ая, -ае.

1. Пакрыты густымі скудлачанымі валасамі, поўсцю; кудлаты, касматы.

Калматыя бровы.

2. перан. 3 няроўнымі, як бы пашматанымі на кавалкі краямі (пра хмары, клубы пары, туману і пад.).

Калматыя хмары.

|| наз. калма́тасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

слі́зісты, -ая, -ае.

1. гл. слізь.

2. Пакрыты сліззю або які выдзяляе слізь.

Слізістая шапачка грыба.

○

Слізістая абалонка — тонкая, пакрытая сліззю абалонка, якая высцілае ўнутраную паверхню некаторых органаў чалавека і пазваночных жывёлін.

Запаленне слізістай (наз.).

|| наз. слі́зістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

foamy

[ˈfoʊmi]

adj.

1) пакры́ты пе́най; усьпе́нены; пе́ністы

2) з губча́тае гу́мы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

thorny

[ˈӨɔrni]

adj.

1) цярні́сты, калю́чы, пакры́ты це́рнем

2) Figur. цярні́сты, паку́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

гліптатэ́ка

(ад гр. glyptos = выразаны, пакрыты разьбой + -тэка)

1) калекцыя гліптаў, 2) збор скульптурных твораў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

біскві́т

(фр. biscuit)

1) пульхнае салодкае печыва з цеста, у якое пакладзена многа жаўткоў і бялковай пены;

2) не пакрыты палівай фарфор.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

гля́нцавы, ‑ая, ‑ае.

1. Пакрыты глянцам; бліскучы. Глянцавая фотапапера.

2. Які прыдае глянец, прызначаны для навядзення глянцу. Глянцавая сажа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)