намо́ршчаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад наморшчыць.
2. у знач. прым. Які пакрыты маршчынамі. Наморшчаны лоб.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)