подо́л
1. (нижний край платья) падо́л, -до́ла м.; (пола платья) прыпо́л, -лу м.;
подня́ть подо́л пла́тья падня́ць падо́л суке́нкі;
де́вочка принесла́ в подо́ле не́сколько масля́т дзяўчы́нка прыне́сла ў прыпо́ле не́калькі масляко́ў;
2. обл. (низкое место под горой) далі́на, -ны ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
stöbern
1.
vi капа́цца, шндрыць, шука́ць
in den Büchern ~ — капа́цца ў кні́гах
2.
vimp
es stöbert — мяце́, ідзе́ снег
j-n aus dem Bett ~ — падня́ць каго́-н. з пасце́лі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
трыво́га ж
1. (неспакой) Únruhe f -, Áufregung f -; Besórgnis f -;
2. (сігнал небяспекі) Alárm m -(e)s, -e; Alármsignal n -s, -e (асцярога, боязь, заклапочанасць);
падня́ць трыво́гу alarmíeren vt;
біць трыво́гу Alárm schlágen*;
баява́я трыво́га Geféchtsalarm m;
фальшы́вая трыво́га blínder Alárm;
паве́траная трыво́га Lúftalarm m, Flíegeralarm m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Tapét
n
etw. aufs ~ bríngen* — разм. пача́ць размо́ву пра што-н., паставі́ць яко́е-н. пыта́нне на абмеркава́нне
aufs ~ kómmen* — разм. зрабі́ць тэ́май размо́вы [абмеркава́ння]
etw. [éine Fráge] aufs ~ bríngen* — падня́ць [узня́ць] пыта́нне аб чым-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
alarm, ~u
м.
1. трывога;
alarm lotniczy — паветраная трывога;
trąbić (dzwonić) na alarm — біць трывогу;
wszcząć alarm — падняць трывогу;
alarm bojowy (ćwiczebny) — баявая (вучэбная) трывога;
2. сігналізацыя
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
höher
1.
a больш высо́кі, вышэ́йшы
die ~e Mathematík — вышэ́йшая матэма́тыка
die ~e Stélle — вышэ́йшая інста́нцыя
2.adv вышэ́й
~ máchen — зрабі́ць вышэ́й, падня́ць
◊ ~ geht's nicht mehr! — дале́й няма́ куды́! (гэта ўжо мяжа)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
зду́жаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і з інф.
Разм.
1. Узяць верх у барацьбе, бойцы; перамагчы, асіліць. Ён, Васілёк, прыкмячаў, хто гэтак кажа, а потым, злавіўшы ля свайго двара, біўся з тымі, каго мог здужаць. Сачанка. [Платон] адкрыта ганарыўся сваёй краінай, што яна такая моцная, здужала і нашчэнт разбіла гітлераўскія арміі. Ракітны.
2. Справіцца з тым, што патрабуе вялікіх фізічных намаганняў. Здужаў падняць мех на плечы. □ — Пяску акіян, — кажа хлопцу стары, — Да пеўняў насып каля схілаў гары, І будзе Джувіта жонкай тваёй. Здужаць не зможаш, — сам станеш гарой. Жычка. // Засвоіць, зразумець што‑н. [Бацька] бязлітасна школіў сына ў той няхітрай земляробчай навуцы, якую здужаў на практыцы сам. Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
kielich
м.
1. бакал, келіх, чара, чаша;
kielich mszalny — чара;
wznieść kielich — падняць бакал;
kielich goryczy перан. чара горычы;
2. бат. чашачка, падвяночак;
działka ~a — чашалісцік; падвяночкавы лісток
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
меч (род. мяча́) м. меч;
◊ адда́ць агню́ і мячу́ — преда́ть огню́ и мечу́;
дамо́клаў м. — домо́клов меч;
скрыжава́ць мячы́ — скрести́ть мечи́;
падня́ць м. — подня́ть меч;
перакава́ць мячы́ на ара́лы — перекова́ть мечи́ на ора́ла;
агнём і мячо́м — огнём и мечо́м;
пакая́ннай галавы́ меч не сячэ́ — посл. пови́нную го́лову меч не сечёт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
цяжа́р, -ру м.
1. в разн. знач. тя́жесть ж.;
ц. но́шы — тя́жесть но́ши;
падня́ць ц. — подня́ть тя́жесть;
ц. ка́ры — тя́жесть наказа́ния;
ц. у галаве́ — тя́жесть в голове́;
2. перен. бре́мя ср.;
непасі́льны ц. — непоси́льное бре́мя;
○ цэнтр ~ру — центр тя́жести;
◊ скі́нуць ц. — сбро́сить бре́мя;
быць ~рам — (для каго) быть в тя́жесть (кому)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)