Verbum

іспа́нцы, ‑аў; адз. іспанец, ‑нца, м.; іспанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. іспанкі, ‑нак; ж.

Народ, асноўнае насельніцтва Іспаніі.

італья́нцы, ‑аў; адз. італьянец, ‑нца, м.; італьянка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. італьянкі, ‑нак; ж.

Народ, асноўнае насельніцтва Італіі.

карэ́льскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Карэліі, карэлаў, належыць ім. Карэльскі народ. Карэльская мова.

•••

Карэльская бяроза гл. бяроза.

петрагра́фія, ‑і, ж.

Навука, раздзел геалогіі, які вывучае мінералагічны і хімічны склад горных народ, іх структуру і заканамернасці ўтварэння.

[Ад грэч. pétros — камень і gráphō — пішу.]

славе́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Славеніі, славенцаў, які належыць, уласцівы ім. Славенская культура. Славенскі народ. Славенская мова.

тага́лы, ‑аў; адз. тагал, ‑а, м.; тагалка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. тагалкі, ‑лак; ж.

Народ, які насяляе Філіпіны.

чаму́сь, прысл.

Разм. Тое, што і чамусьці ​¹. [Сярго:] Народ абучаны, страляць умее, А поспехаў у вас чамусь няма. Глебка.

эфу́зія,

Спец.

1. Выліванне магмы на паверхню зямлі і ўтварэнне вулканічных народ.

2. Павольнае пранікненне газаў праз порыстую перагародку.

[Ад лац. effusio — разліццё, расцяканне.]

цары́зм, ‑у, м.

Дзяржаўны лад, пры якім вярхоўная неабмежаваная ўлада належыць цару; царскі рэжым. Частка думскіх дэпутатаў.. прапанавала звярнуцца з думскай трыбуны да ўсіх сялян з заклікам аказаць дапамогу думе ў барацьбе з царызмам. Колас. Таксама, як і ўкраінскі народ, стагнаў наш народ пад ярмом польскіх паноў і царызму. Купала.