наню́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Уволю, многа панюхаць. Нанюхацца тытуню. // Многа панюхаўшы, дайсці да стану хваравітасці або ап’янення. Нанюхацца эфіру. Нанюхацца опіуму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагалю́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, дзе многа людзей. Універсітэцкі сквер, як і да вайны, заўсёды мнагалюдны і ажыўлены. Васілевіч.

2. У склад якога ўваходзіць многа людзей, які налічвае ў сабе многа людзей. Ніколі не было ў Заборцах такога мнагалюднага сходу. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́цубіць ’не спяшаючыся, неадрыўна выпіць чаго-небудзь многа’ (Янк. III). Відавочна, сапсаваная форма выцудзіць ад цудзіць, цуджу ’цадзіць, піць многа’ (гл.), рус. цедить ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гадзю́чнік Месца, дзе вядзецца многа гадзюк (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

мнага... (гл. многа...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «многа...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: мнагалюдны, мнагаструнны, мнагабор’е.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагаме́сячны, ‑ая, ‑ае.

1. Які працягваўся або працягваецца многа месяцаў; тэрмінам у некалькі месяцаў. Мнагамесячны крэдыт.

2. Разлічаны на многа месяцаў. Мнагамесячны запас паліва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кваза́р

(англ. quasar, ад quasistellar radiosource = квазізоркавая радыекрыніца)

зоркападобная крыніца касмічнага выпрамянення, якая сілай святла ў многа разоў пераўзыходзіць Сонца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

блука́льнік, ‑а, м.

Той, хто многа блукае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бразгатлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які ўтварае многа бразгату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагі́нуць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -гіне; -гінем, -гінеце, -гінуць; зак.

Загінуць — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

За зіму многа парасят пагінула.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)