гусце́ць несов., в разн. знач. густе́ть, станови́ться гу́ще; (о лесе и т.п. — ещё) станови́ться ча́ще;
лес гусце́е — лес густе́ет (стано́вится гу́ще, ча́ще);
тума́н гусце́е — тума́н густе́ет
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Лес, ліс ’лес’ (ТСБМ, Бяльк., Сцяшк., Яруш., Сл. паўн.-зах.), ’дрэвастой’ (ТС), ’вільготны лісцевы лес’ (Маш.), ’лесаматэрыял’ (ТС, Зянк.), ’будаўнічы матэрыял з драўніны’, лесам ’без догляду’ (Сл. паўн.-зах.), лясьсё ’нелюдзімае, дзікае месца’ (міёр., Нар. сл.). Укр. ліс, рус. лес, польск. las, палаб. lʼos, луж. lěs, чэш., славац. les, славен. lẹ̑s, серб.-харв. ле̑с, lȉjęs, балг. лес, ст.-слав. лѣсъ. Семантыка гэтай лексемы размяркоўваецца наступным чынам: паўсюдна lěsъ абазначае ’будаўнічы матэрыял’, а на поўначы і ’лес — сукупнасць дрэў’, першае з іх лічыцца першасным для прасл. lěsъ, якое тады можна генетычна суаднесці з лац. lignum драўніна, матэрыял’, якое з *likʼ‑no‑m (Мартынаў, Лекс. Палесся, 33; Брукнер, 290). Агляд іншых малаімаверных або малапераканаўчых версій гл. яшчэ Слаўскі, 4, 56; Скок, 2, 298; Фасмер, 2, 485.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мачто́ўнік, ‑у, м.
Лес на пні, прыгодны на мачты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чарвябо́йны, ‑ая, ‑ае.
Сапсаваны чарвямі. Чарвябойныя яблыкі. Чарвябойны лес.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змро́чны, -ая, -ае.
1. Слаба асветлены, ахоплены змрокам.
З. яловы лес.
2. перан. Поўны цяжкіх пачуццяў, бязрадасны, пануры.
З. твар.
Змрочныя думкі.
Змрочныя прадчуванні.
3. перан. Цяжкі, беспрасветны.
Змрочныя гады зняволення.
|| наз. змро́чнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
е́льнік, -у, мн. -і, -аў, м., зб.
1. Яловы лес.
Каля ракі рос е.
2. Ссечаныя яловыя лапкі або дрэвы.
Дарога ўслана ельнікам.
|| памянш.-ласк. е́льнічак, -чку, м. (да 1 знач.).
|| прым. е́льнічны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
абшука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.
1. каго-што. Зрабіць вобыск дзе-н., у каго-н.
А. кватэру арыштаванага.
2. што. Шукаючы, агледзець усё старанна.
А. усе кішэні.
А. лес.
|| незак. абшу́кваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
тулі́ць, тулю́, ту́ліш, ту́ліць; незак., каго-што.
1. Гарнуць да сябе з ласкай, пяшчотай.
Маці туліла дзяўчынку да грудзей.
2. перан. Быць прытулкам для каго-, чаго-н.
Лес туліў партызан.
Густы зараснік туліў старую хатку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ля́да ср. (место, где вырублен лес) вы́рубка ж., подсе́ка ж., почи́нок м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
рабі́ннік I, -ку м., собир. (лес) ряби́нник
рабі́ннік II м., зоол. ряби́нник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)