Лама́чына, лъма́чъна ’нейкая рэч ці прылада, не прыгодная да ўжытку’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лама́чына, лъма́чъна ’нейкая рэч ці прылада, не прыгодная да ўжытку’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Набе́раткі ’набедрыкі, збруя’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пацуба́йла, паціпийла, пацюпайла, пачупайла ’гультаяваў, марудлівы’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гу́рба
1. Пагорак намеценага снегу (
2. Узгорачак зямлі, накапаны кротам (
3.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Вушы́вец ’макрыца’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вя́снішча ’галодны перыяд вясною перад новым ураджаем, калі выйшлі запасы харчоў’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кварто́ўка ’мера сыпкіх рэчываў’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кватарава́ць ’часова жыць у каго-н., наймаючы кватэру, памяшканне’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Крышы́ць ’наразаць дробнымі кавалкамі, ламаць, малоць, разбіваць на часткі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кі́рзаць ’павольна ісці’ (
◎ Кірза́ць ’няўмела плесці’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)