суб...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) другаснасці, пабочнасці, падначаленасці, маласці ў параўнанні з тым, што названа ў базавай аснове, напр.: субпадрад, субпадрадчык, субынспектар, субпрэфект, субарэнда, субпрадукты, субкантынент, субадзінка, субклетачны, субмікронны, суб’ядзерны;

2) знаходжання каля чаго-н., пад чым-н., напр.: субстратасфера, субальпійскі, субарктычны, субсветлавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паранарма́льны

(ад гр. para = каля + лац. normalis = урэгуляваны)

які мае незвычайныя, не растлумачаныя сучаснай навукай, праяўленні.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

прырэ́йкавы, ‑ая, ‑ае.

Які размяшчаецца каля лініі чыгункі. Прырэйкавая пляцоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паўскра́й ’ля, каля’ (ТСБМ). Да паўз і край 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

jezioro

н. возера;

domek nad ~em — дамок над возерам (каля возера)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Пуці́ў (пущу) ’адзінка меры каля сямі кілаграм’ (малар., Нар. лекс.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ама́ль, прысл.

Мала чаго не хапае да чаго‑н., ледзь не.., каля, блізка, прыблізна каля... Лапата была старая, іржа амаль наскрозь праела жалеза. Самуйлёнак. Амаль без асаблівых прыгод дабраліся.. [Астап і Міколка] да горада. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валту́зіцца несов., разг.

1. (около чего, с чем) вози́ться;

в. каля́ машы́ны — вози́ться о́коло маши́ны;

2. (шумно, суетливо двигаться) вози́ться; бара́хтаться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паго́да ж. пого́да; (хорошее состояние атмосферы — ещё) вёдро ср.;

◊ чака́ць каля́ мо́ра ~ды — ждать у мо́ря пого́ды;

рабі́ць ~ду — де́лать пого́ду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мімае́зны, ‑ая, ‑ае.

Які праязджае міма. Мімаезныя людзі спыняліся каля абеліска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)