Сухазе́мны ’сухапутны, характэрны для сушы’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Ласт.), сухазе́мʼе ’цвёрдая зямля, суша’ (ТСБМ, Некр. і Байк.). З суха‑ (гл. сухі) і зем‑ (гл. зямля), аналагічна да чарназемны, чарназемʼе.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

common​1 [ˈkɒmən] n. абшчы́нная зямля́, абшчы́нны вы́ган

♦

have nothing in common не мець нічо́га агу́льнага;

in common суме́сна, супо́льна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fruitless

[ˈfru:tləs]

adj.

1) бескары́сны; дарэ́мны, ма́рны

2) неўрадлівы; пусты́ (цьвет, зямля́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

айкуме́на

(гр. oikumene = уся зямля, ад oikeo = насяляю)

тэрыторыя зямнога шара, населеная людзьмі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

earth​1 [ɜ:θ] n.

1. зямля́, зямны́ шар

2. зямля́, гле́ба

3. :

♦ on earth infml (часта ў спалучэнні з why, what, who, how, where у пытаннях як выраз здзіўлення, злосці і да т.п.); How on earth did she manage that? І як толькі ёй гэта ўдалося?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

спрадве́ку, прысл.

З незапамятных часоў, здаўна; заўсёды. [Жанчына:] — Пётру? Ай, дык яго ж тут ведаюць, мы ж тут спрадвеку жывём, нашай жа тут радні паўсяла. Быкаў. Зямля сыноў! Зямля бацькоў! Што даражэй для чалавека!.. З усіх вышынь, З усіх бакоў Яна мілейшая спрадвеку. Тармола.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кра́скавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да краскі. Сокам бярозы І краскавым водарам Пахне зямля. Васілёк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нямо́ўчны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і несціханы (у 1 знач.). Зямля разносіць працяжнае нямоўчнае рэха. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбало́тны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размяшчаецца паблізу балота. Прыбалотная зямля. □ Скончылася жыта, пачынаўся прыбалотны хмызняк. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подлу́нная ж., сущ., высок. (земля) зямля́, -лі́ ж.; (мир) свет, род. све́ту м.; (вселенная) сусве́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)