-фор

(гр. phoros = які нясе)

другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае «які нясе».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

-ятрыя

(гр. iatreia = лячэнне)

другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае пэўную галіну медыцыны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Вайна сусветная 2/557, гл. Першая сусветная вайна 1914—18, Другая сусветная вайна 1939—45

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

перастарэ́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Вельмі стары. / у знач. наз. Пасля работы ішоў [Апанас] з партфелем да перастарэлых чытаць газеты. «Вожык».

2. Які перасягнуў мяжу адпаведнага ўзросту. А потым прыйшлі дзяўчаты: тая перастарэлая незамужняя дзяўчына з груба-смелымі жэстамі і другая, дробненькая, у чорнай сукенцы. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

...галовы, ‑ая, ‑ае.

Другая састаўная частка складаных слоў, якая ужываецца ў значэннях: а) з такой галавой (у 1 знач.), характарыстыка якой даецца ў першай частцы, напрыклад: светлагаловы, чорнагаловы; б) з такой колькасцю галоў (у 1 знач.), якая названа ў першай частцы, напрыклад: трохгаловы, шматгаловы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бамбо́шы ’галёшы, зробленыя з аўтамабільнай шыны, якія адзяюцца на валёнкі, буркі’ (Выг. дыс.), ‘лапці, пашытыя з скуры’ (Сакал.). Відавочна, нейкае жартоўнае ўтварэнне. Другая частка слова яўна нагадвае слова галёшы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лаўцу́-саўцу́ ’пажаданне поспехаў паляўнічаму, рыбаку’ (Касп.). Да лавёці (гл.). Другая частка выразу, відавочна, звязапа з назвай дзікай качкі-крохаля — савук (Інстр. 2). Параўн. таксама саўлюк ’абы-што’ (Вяр.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Маласы́ткі ’не прагны’ (Ян.) з рус. паўн. малосытный ’з малым апетытам’ утварае бел.-рус. ізалексу. Другая частка бел. ‑сыткі мае незвычайнае ўтварэнне з суфіксам ‑к‑ (замест пашыранага сы́ты/сы́тны).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

revise

[rɪˈvaɪz]

1.

v.t.

1) папраўля́ць; перагляда́ць, перапрацо́ўваць (тэкст)

2) зьмяня́ць

to revise one’s opinion — зьмяні́ць сваю́ ду́мку

2.

n.

1) пра́ўленьне n., зьве́рка f.

2) вы́праўлены тэкст

3) друга́я карэ́кта

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Пістаноўка ’пістоннае ружжо’ (ТСБМ, Мядзв., Касп.). Ад пістонавы < пістон (гл.). Аналагічна польск. pistonówka ’тс’. Сюды ж асіп. пістановажка ’стрэльба, якую зараджалі пістонамі’ (Сл. ПЗБ), хаця няяснай застаецца другая частка слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)