Е́рша ’нерат без унутранай гарлавой адтуліны, нібы доўгі конус’ (Дэмб.), ершоўка ’такі ж нерат меншага памеру для лоўлі яршоў’ (Дэмб.). Рус.ёрша, ершовка ’тс’. Кантамінацыя верша (гл.) і ёрш (гл.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бу́ферны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да буфера. Бразнулі лёгенечка буферныя талеркі вагонаў, прабег па саставу доўгі скрыгатлівы гук.Васілёнак.//перан. Прамежкавы, які знаходзіцца паміж варожымі бакамі; які адыгрывае ролю буфера. Буферная краіна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агі́длівы, ‑ая, ‑ае.
Які выказвае агіду, поўны агіды да каго‑, чаго‑н. Лясніцкі.. уздрыгнуў ад раптоўнага прыліву гневу і агідлівай пагарды да гэтага чалавека [Гаруна], якому вельмі доўгі час яны [партызаны] без сумнення верылі.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кана́ва, ‑ы, ж.
Доўгі неглыбокі і нешырокі роў, звычайна для сцёку вады. Асушальная канава. □ Паходня засвяціў ліхтарыкам, шукаючы кладку цераз прыдарожную канаву.Хадкевіч.Абкапалі [хлопцы] палаткі канавамі, каб пад іх не падцякала вада.Шашкоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пакга́уз, ‑а, м.
Склад для захоўвання грузаў пры чыгуначных станцыях, партах і пад. За металічнай станцыйнай агароджай справа віднеліся ў зеляніне садоў белыя маланкі, а злева ўсё засланяў доўгі чыгуначны пакгауз.С. Александровіч.
[Ням. Packhaus.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
варатні́кДоўгі загон (Колас, 1952, т. 4, 303); частка паласы, якая апрацоўваецца асобна (Кузн.Касп.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
я́гадніца Месца, дзе многа ягадніку і ягад (Слаўг.).
□ ур. Я́гадніца каля в.Доўгі Мох Чав.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Ве́рацень ’гоні’ (Жд., 2, Яшк.), вераце́нь ’загон’ (Сцяшк. МГ). Параўн. вератні́к ’частка поля’ (Касп.); ’доўгі загон’ (Яшк., Сцяшк. МГ). Таго ж паходжання, што і вераце́я (г. зн. звязана з *vьrtěti: *vertьnь).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
längst
1.
a са́мы до́ўгі
2.
adv ве́льмі даўно́; здавён, з да́ўніх часо́ў
von ~ her — здаўна́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
permanent
[ˈpɜ:rmənənt]1.
adj.
ста́лы, разьлі́чаны на до́ўгі час
a permanent filling in a tooth — ста́лая плёмба ў зу́бе
a permanent job — ста́лая пра́ца
2.
n., informal
заві́ўка-пэрманэ́нт
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)