удзялі́ць, удзялю́, удзе́ліш, удзе́ліць; удзе́лены; зак., што каму-чаму.

Аддаць, даць, выдзеліўшы з чаго-н.

У. частку гаспадаркі сыну.

У. увагу каму-, чаму-н.

|| незак. удзяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ухвалі́ць, -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены; зак., што.

Даць станоўчую ацэнку, прызнаць добрым, правільным, дапушчальным.

У. задуму.

У. план развіцця гаспадаркі.

|| незак. ухваля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. ухвале́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фразеалагі́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.

Устойлівае спалучэнне слоў, якое характарызуецца пастаянным лексічным складам, устойлівай граматычнай будовай і вядомым для носьбітаў мовы значэннем, напр.: даць дуба, застацца з носам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

spoliczkować

зак. даць аплявуху

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

opieprzyć

зак.

1. наперчыць;

2. разм. вылаяць; даць наганяй; даць прачуханку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

popuścić

зак. паслабіць, даць волю;

popuścić cugli — паслабіць лейцы; даць волю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

áusnüchtern

vt ацверазі́ць; даць працверазі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

всы́пать сов.

1. усы́паць, мног. паўсыпа́ць;

2. (побить, отругать) усы́паць, даць ды́хту;

◊

всы́пать горя́чих усы́паць гара́чых, даць ды́хту;

всы́пать как сле́дует усы́паць як ма́е быць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

снабди́ть сов.

1. забяспе́чыць; (доставить) даста́віць;

снабди́ть рабо́чих инструме́нтами забяспе́чыць рабо́чых інструме́нтамі;

2. (добавить к чему-л.) даць;

снабди́ть кни́гу коммента́риями даць да кні́гі камента́рыі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Пада́тлы ’прыемны’ (ТС). Да даць, даваць. Параўн. літар. падатлівы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)