2. Размяшчацца ў непасрэднай блізкасці да чаго‑н., прылягаць да чаго‑н. [Адзін бок сенажаці] губляўся далёка ў кустах, другі прымыкаў да вялікага возера.Чарнышэвіч.
3. У граматыцы — быць у залежнасці ў форме прымыкання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хрыбці́на, ‑ы, ж.
Разм. Тое, што і хрыбет. То тая, то другая карова жалобна мычала, трасучыся лахматаю хрыбцінаю ад с[цю]жы над аржаною саломаю.Гарэцкі.Далёка ўнізе шырока раскінулася даліна, за ёй у бледна-сіняватай смузе млелі хрыбціны суседніх гор.Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
nietrudno
няцяжка, лёгка;
nietrudno to zrobić — гэта лёгка (няцяжка) зрабіць;
nietrudno o wypadek — да няшчасця не далёка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
куды́ ты мяне́ завёз? wo hast du mich híngebracht?
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
áusgreifen
*
1.
vi
1) распасціра́цца
weit ~ — далёка цэ́ліць
2) ве́сці гу́тарку здалёку
3) уцяка́ць
2.
vt выхва́тваць з…; выбі- ра́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
вая́цкі, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Ваенны. Да гэтага ж часу ніхто не ведаў аб ваяцкіх здольнасцях дзеда Талаша.Колас.Адышлі гады ваяцкія, Зараслі магілы брацкія, Дні трывожныя далёка...Кірэенка.
2.Разм. Тое, што і ваяўнічы (у 1, 2 знач.). Ваяцкі запал, дух.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аблу́дны, ‑ая, ‑ае.
Абл.
1. Які далёка зайшоў у сваіх памылках, збіўся з правільнай жыццёвай дарогі.
2. Ілжывы, няправільны, памылковы. Аблудны шлях. □ Ён [Богут] выступае ў добрай ролі, Каб перавыхаваць народ Ды навучыць яго парадку, з дарог аблудных скіраваць...Колас.
•••
Аблудная авечкагл. авечка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ды́мка, ‑і, ДМ ‑мцы, ж.
Лёгкая павалока з дыму, туману і пад.; смуга. Лёгкая дымка туману непрыкметна выпаўзала з лесу і ахутвала .. цёмны завод з высокім чорным комінам.Пестрак.Рака разлілася так далёка, што процілеглы бераг хаваўся ў шызаватай дымцы.Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зайти́сов., в разн. знач. зайсці́, мног. пазахо́дзіць;
далеко́ зайти́далёка зайсці́;
зайти́ в реда́кцию зайсці́ ў рэда́кцыю;
зайти́ за това́рищем зайсці́ па тава́рыша;
зайти́ за дом зайсці́ за дом;
со́лнце зашло́ со́нца зайшло́;
разгово́р зашёл о литерату́ре гу́тарка зайшла́ пра літарату́ру;
зайти́ с пра́вой стороны́ зайсці́ з пра́вага бо́ку;
зайти́ в чём-л. сли́шком далеко́ зайсці́ ў чым-не́будзь ве́льмі далёка.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Festinatio tarda est (Curtius)
Паспешлівасць марудліва.
Торопливость медлительна.
бел. Спяшыць — людзей смяшыць. Паволі ідзеш — далёка будзеш. Памаленьку, бо спінку зломіш.
рус. Короткая дорога ‒ самая длинная. Спеши не торопясь, а медли без лени. Не скоро, да здорово. Поспешай, да не торопясь. Мало-помалу птичка гнездо свивает. Вскачь землю не пашут.
фр. Qui trop se hâte reste en chemin (Кто торопится, остаётся на дороге).
англ. He who is hasty fishes in an empty pond (Торопливый ловит рыбу в пустом пруду).
нем. Wer Eile hat, der gehe langsam (Кто спешит, тот должен идти медленно).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)