БРЭ́КЧЫЯ
(італьян. breccia),
сцэментаваная абломкавая горная парода, складзеная з вуглаватых абломкаў розных парод (памерам 1 см і больш). Брэкчыі адрозніваюць па генезісе (асадкавыя, вулканічныя, тэктанічныя, апоўзневыя і інш.) і памерах (глыбавыя — больш за 100 см, буйна-, сярэдне- і дробнаабломкавыя — 100—10 см і інш.).
т. 3, с. 282
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Арніка 1/453
- » - горная 1/453 (іл.); 6/296—297 (укл.); 12/43 (іл.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Гімалаі (горная сістэма) 1/163, 254; 2/398, 485; 3/480—481; 5/95
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Каўказ (горная краіна) 1/163; 3/572; 5/515—517; 6/589; 7/580
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
гнейс
(ням. Gneis)
горная парода, якая складаецца з палявога шпату, кварцу, каляровых мінералаў і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гра́вій
(фр. gravier)
абломачная горная парода ў выглядзе дробных каменьчыкаў; выкарыстоўваецца ў будаўнічых, дарожных работах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
лёс2
(ням. Löss)
асадачная горная парода светла-жоўтага колеру, на якой фарміруецца ўрадлівая глеба.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
туф
(лац. tufus)
порыстая горная парода вулканічнага ці асадкавага паходжання, якая ўжываецца як будаўнічы матэрыял.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
філі́т
(ад гр. phyllon = ліст)
метамарфічная горная парода, якая характарызуецца дробнай зярністасцю і тонкай сланцаватасцю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эклагі́т
(ад гр. ekloge = выбар)
крышталічная горная парода, якая складаецца пераважна з піраксену і граніту.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)