pride

[praɪd]

1.

n.

1) го́нарm., самазадаво́ленасьць f.

to take pride in —

а) ганары́цца кім-чым

б) знахо́дзіць прые́мнасьць у чым

2) фанабэ́рыстасьць, пы́ха f.

3) ганары́стасьць f.; пага́рда f. (да і́ншых)

4) найле́пшая ча́стка або́ пара́, ро́сквіт -у m.

in the pride of manhood — у ро́сквіце сі́лаў

2.

v.i.

ганары́цца

to pride oneself on — ганары́цца не́чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

save

I [seɪv]

v.t.

1) ратава́ць, вырато́ўваць

to save a drowning man — вы́ратаваць чалаве́ка, які́ то́піцца

2) шанава́ць, ахо́ўваць, берагчы́

to save one’s honor — берагчы́ свой го́нар

3) захо́ўваць, перахо́ўваць, шанава́ць о́пратку)

4) ашчаджа́ць (гро́шы, во́чы)

5) збаўля́ць (ад грахо́ў)

II [seɪv]

prep.

апрача́, за вы́няткам чаго́

He works every day save Sundays — Ён працу́е штодня́ апрача́ нядзе́ляў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

зні́зіцца, зніжуся, знізішся, знізіцца; зак.

1. Спусціцца ніжэй, апусціцца ўніз. Васька глядзіць на сонца, якое знізілася над далёкаю вёскай. Лынькоў. Бусел зрабіў некалькі кругоў над балотам, знізіўся і сеў. Дуброўскі. // перан. Паставіць сябе ў нізкае становішча; унізіцца. Некалькі разоў ён хацеў было спытаць парады ў Візэнера, але гонар не дазволіў яму знізіцца да гэтага. Шамякін.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць ніжэйшым, малым (пра ступень, велічыню, інтэнсіўнасць чаго‑н.); зменшыцца. Тэмпература знізілася. Цэны знізіліся. Сабекошт прадукцыі знізіўся. □ Па .. тоне мы зразумелі, што інтарэс дзяўчат да нашых асоб неяк адразу знізіўся. Лынькоў. // Стаць ніжэйшым па якасці або значнасці, важнасці. Аўтарытэт знізіўся. // Стаць ніжэйшым па тону, па гучанню (пра голас, гук і пад.). Вольчын голас раптам, нібы ад спалоху, знізіўся. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабра́т, ‑а, М ‑браце; мн. сабраты, ‑оў і сабрацці, ‑яў; м.

Таварыш па прафесіі, занятку. [Вучоныя:] За гонар мы палічым Прыняць яго [Скарыну] ў наша кола, як сабрата. Клімковіч. Пра дух непакорнасці тых гавару, Каму капітал плаціць кратамі, ссылкай. Там і сёння Сабраццям тваім па пяру Не даходзяць ад маці пасылкі! Арочка. // перан. Разм. Хто‑, што‑н. у шэрагу падобных істот, прадметаў, з’яў. [Шабанаў:] — Рыбы, палічылі мяне за свайго сабрата, якога мора выкінула на бераг. Шыцік. — Што ж датычыцца маіх ведаў і вопыту, — дадаў Гогіберыдзе, — то, па думцы многіх, я не горшы за сваіх сабраццяў. Самуйлёнак. На высокім беразе Заходняй Дзвіны стаіць адзін з самых старадаўніх мураваных будынкаў на тэрыторыі нашай рэспублікі — трэці сабрат Наўгародскага і Кіеўскага Сафійскіх сабораў — Полацкі Сафійскі сабор. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпада́ць

1. (туліцца) sich drücken, sich schmegen (да чаго an A);

прыпада́ да зямлі́ sich zu Bden wrfen*;

2. (супадаць з чым) fllen* vi (s), kmmen* vi (s) (auf A);

свабо́дны дзень прыпада́е на… der frie Tag fällt [kommt] auf…;

3. (дастацца) zfallen* vi (s), zutil wrden (пра шчасце, гонар і г. д.);

прыпада́ць на до́лю каму j-m zutil wrden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

почёт м. паша́на, -ны ж., мн. нет; (уважение) пава́га, -гі ж., мн. нет; (почитание) шанава́нне, -ння ср.; (честь) го́нар, -ру м.;

о́рден Почёта о́рдэн Паша́ны;

пьедеста́л почёта п’едэста́л го́нару;

быть в почёте быць у паша́не;

по́льзоваться почётом карыста́цца паша́най (пава́гай);

ока́зывать почёт выка́зваць паша́ну;

почёт и уваже́ние! паша́на і пава́га!; (в знач.: «моё почтение») маё шанава́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

akademia

akademi|a

ж.

1. акадэмія;

Polska ~a Nauk — акадэмія навук;

~a Sztuk Pięknych — акадэмія мастацтваў;

2. урачыстае пасяджэнне;

~a ku czyjej czci — урачыстае пасяджэнне ў гонар каго;

~a z okazji ... — урачыстае пасяджэнне з нагоды ...

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

credit

[ˈkredət]

1.

n.

1) ве́ра f., даве́р -у m.

to give credit to something — даць ве́ры не́чаму, паве́рыць

2) паве́р -у, крэ́дыт -у m.; доўг, даўгу́ m.

3)

а) су́ма, запі́саная на прыбы́так

б) пра́вы бок бухга́льтарскае кні́гі

4) вераго́днасьць f.; до́брая рэпута́цыя, до́брае імя́

a citizen of credit — грамадзя́нін з до́брай рэпута́цыяй

5) прызна́ньне n.

She gets no credit for her work — Яна́ ня ма́е прызна́ньня за сваю́ пра́цу

6) то́е, што прыно́сіць го́нар, пахвалу́

The boy is a credit to his family — Хло́пчык — го́нар яго́нае сям’і

7) залічэ́ньне ку́рсу, залі́к -у m., залі́чаны прадме́т

2.

v.t.

1) дава́ць ве́ры, давяра́ць каму́-чаму́

2) крэдытава́ць

3) заліча́ць ву́чню прадме́т або́ курс

4) прыпі́сваць, прызнава́ць

- do credit to

- give a person credit for

- on credit

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ngreifen

*

1.

vt

1) хапа́ць, бра́ць

2) напада́ць, атакава́ць

3) натамля́ць, знясі́льваць

die rbeit ~ — бра́цца за пра́цу

das greift die Nrven an — як гэ́та дзе́йнічае на не́рвы

4)

j-s hre ~ — закрана́ць чый-н. го́нар

2.

(sich) працава́ць, не шкаду́ючы сіл

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

віта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

1. Звяртацца да каго‑, чаго‑н. з прывітаннем. Толькі.. [Алесь] зноў узяўся за рычагі, як у другі раз пачуўся свіст і з-за алешыны, смеючыся і вітаючы яго паднятай рукой, выйшаў Васіль. Краўчанка. Цябе я, мора, не вітаю, Дзень добры не прыношу ў дар. Хадыка.

2. Сустракаць каго‑, што‑н. добразычліва, прыхільна, выказваючы павагу, грамадскае прызнанне. Вітаць герояў-касманаўтаў. □ Госці дружна заапладзіравалі, вітаючы прамову Івана Кузьміча. Каршукоў. Высока ў небе ўзвіліся жаваранкі, спевам сваім вітаючы нараджэнне дня. В. Вольскі. Краіны савецкае знатных людзей Вітае сягоння сталіца. Кляшторны. // Ухваляць, падтрымліваць што‑н. Вітаць смелае пачынанне. Вітаць прапанову.

3. Віншаваць. Вітаць з надыходзячым святам. □ [Пятрусь:] — Цяпер можаш мяне вітаць — школу скончыў на «выдатна». Краўчанка.

4. без дап. Абл. Заходзіць, наведвацца. Варона гонар свой збаўляе, Ды зноў да сметніка вітае. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)