pride
[praɪd]
1.
n.
1) го́нар -у m., самазадаво́ленасьць f.
to take pride in —
а) ганары́цца кім-чым
б) знахо́дзіць прые́мнасьць у чым
2) фанабэ́рыстасьць, пы́ха f.
3) ганары́стасьць f.; пага́рда f. (да і́ншых)
4) найле́пшая ча́стка або́ пара́, ро́сквіт -у m.
in the pride of manhood — у ро́сквіце сі́лаў
2.
v.i.
ганары́цца
to pride oneself on — ганары́цца не́чым
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
save
I [seɪv]
v.t.
1) ратава́ць, вырато́ўваць
to save a drowning man — вы́ратаваць чалаве́ка, які́ то́піцца
2) шанава́ць, ахо́ўваць, берагчы́
to save one’s honor — берагчы́ свой го́нар
3) захо́ўваць, перахо́ўваць, шанава́ць (во́пратку)
4) ашчаджа́ць (гро́шы, во́чы)
5) збаўля́ць (ад грахо́ў)
II [seɪv]
prep.
апрача́, за вы́няткам чаго́
He works every day save Sundays — Ён працу́е штодня́ апрача́ нядзе́ляў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
зні́зіцца, зніжуся, знізішся, знізіцца; зак.
1. Спусціцца ніжэй, апусціцца ўніз. Васька глядзіць на сонца, якое знізілася над далёкаю вёскай. Лынькоў. Бусел зрабіў некалькі кругоў над балотам, знізіўся і сеў. Дуброўскі. // перан. Паставіць сябе ў нізкае становішча; унізіцца. Некалькі разоў ён хацеў было спытаць парады ў Візэнера, але гонар не дазволіў яму знізіцца да гэтага. Шамякін.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць ніжэйшым, малым (пра ступень, велічыню, інтэнсіўнасць чаго‑н.); зменшыцца. Тэмпература знізілася. Цэны знізіліся. Сабекошт прадукцыі знізіўся. □ Па .. тоне мы зразумелі, што інтарэс дзяўчат да нашых асоб неяк адразу знізіўся. Лынькоў. // Стаць ніжэйшым па якасці або значнасці, важнасці. Аўтарытэт знізіўся. // Стаць ніжэйшым па тону, па гучанню (пра голас, гук і пад.). Вольчын голас раптам, нібы ад спалоху, знізіўся. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сабра́т, ‑а, М ‑браце; мн. сабраты, ‑оў і сабрацці, ‑яў; м.
Таварыш па прафесіі, занятку. [Вучоныя:] За гонар мы палічым Прыняць яго [Скарыну] ў наша кола, як сабрата. Клімковіч. Пра дух непакорнасці тых гавару, Каму капітал плаціць кратамі, ссылкай. Там і сёння Сабраццям тваім па пяру Не даходзяць ад маці пасылкі! Арочка. // перан. Разм. Хто‑, што‑н. у шэрагу падобных істот, прадметаў, з’яў. [Шабанаў:] — Рыбы, палічылі мяне за свайго сабрата, якога мора выкінула на бераг. Шыцік. — Што ж датычыцца маіх ведаў і вопыту, — дадаў Гогіберыдзе, — то, па думцы многіх, я не горшы за сваіх сабраццяў. Самуйлёнак. На высокім беразе Заходняй Дзвіны стаіць адзін з самых старадаўніх мураваных будынкаў на тэрыторыі нашай рэспублікі — трэці сабрат Наўгародскага і Кіеўскага Сафійскіх сабораў — Полацкі Сафійскі сабор. «Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыпада́ць
1. (туліцца) sich drücken, sich schmíegen (да чаго-н an A);
прыпада́ да зямлі́ sich zu Bóden wérfen*;
2. (супадаць з чым-н) fállen* vi (s), kómmen* vi (s) (auf A);
свабо́дны дзень прыпада́е на… der fréie Tag fällt [kommt] auf…;
3. (дастацца) zúfallen* vi (s), zutéil wérden (пра шчасце, гонар і г. д.);
прыпада́ць на до́лю каму-н j-m zutéil wérden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
почёт м. паша́на, -ны ж., мн. нет; (уважение) пава́га, -гі ж., мн. нет; (почитание) шанава́нне, -ння ср.; (честь) го́нар, -ру м.;
о́рден Почёта о́рдэн Паша́ны;
пьедеста́л почёта п’едэста́л го́нару;
◊
быть в почёте быць у паша́не;
по́льзоваться почётом карыста́цца паша́най (пава́гай);
ока́зывать почёт выка́зваць паша́ну;
почёт и уваже́ние! паша́на і пава́га!; (в знач.: «моё почтение») маё шанава́нне;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
akademia
akademi|a
ж.
1. акадэмія;
Polska ~a Nauk — акадэмія навук;
~a Sztuk Pięknych — акадэмія мастацтваў;
2. урачыстае пасяджэнне;
~a ku czyjej czci — урачыстае пасяджэнне ў гонар каго;
~a z okazji ... — урачыстае пасяджэнне з нагоды ...
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
credit
[ˈkredət]
1.
n.
1) ве́ра f., даве́р -у m.
to give credit to something — даць ве́ры не́чаму, паве́рыць
2) паве́р -у, крэ́дыт -у m.; доўг, даўгу́ m.
3)
а) су́ма, запі́саная на прыбы́так
б) пра́вы бок бухга́льтарскае кні́гі
4) вераго́днасьць f.; до́брая рэпута́цыя, до́брае імя́
a citizen of credit — грамадзя́нін з до́брай рэпута́цыяй
5) прызна́ньне n.
She gets no credit for her work — Яна́ ня ма́е прызна́ньня за сваю́ пра́цу
6) то́е, што прыно́сіць го́нар, пахвалу́
The boy is a credit to his family — Хло́пчык — го́нар яго́нае сям’і
7) залічэ́ньне ку́рсу, залі́к -у m., залі́чаны прадме́т
2.
v.t.
1) дава́ць ве́ры, давяра́ць каму́-чаму́
2) крэдытава́ць
3) заліча́ць ву́чню прадме́т або́ курс
4) прыпі́сваць, прызнава́ць
•
- do credit to
- give a person credit for
- on credit
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ángreifen
*
1.
vt
1) хапа́ць, бра́ць
2) напада́ць, атакава́ць
3) натамля́ць, знясі́льваць
die Árbeit ~ — бра́цца за пра́цу
das greift die Nérven an — як гэ́та дзе́йнічае на не́рвы
4)
j-s Éhre ~ — закрана́ць чый-н. го́нар
2.
(sich) працава́ць, не шкаду́ючы сіл
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
віта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
1. Звяртацца да каго‑, чаго‑н. з прывітаннем. Толькі.. [Алесь] зноў узяўся за рычагі, як у другі раз пачуўся свіст і з-за алешыны, смеючыся і вітаючы яго паднятай рукой, выйшаў Васіль. Краўчанка. Цябе я, мора, не вітаю, Дзень добры не прыношу ў дар. Хадыка.
2. Сустракаць каго‑, што‑н. добразычліва, прыхільна, выказваючы павагу, грамадскае прызнанне. Вітаць герояў-касманаўтаў. □ Госці дружна заапладзіравалі, вітаючы прамову Івана Кузьміча. Каршукоў. Высока ў небе ўзвіліся жаваранкі, спевам сваім вітаючы нараджэнне дня. В. Вольскі. Краіны савецкае знатных людзей Вітае сягоння сталіца. Кляшторны. // Ухваляць, падтрымліваць што‑н. Вітаць смелае пачынанне. Вітаць прапанову.
3. Віншаваць. Вітаць з надыходзячым святам. □ [Пятрусь:] — Цяпер можаш мяне вітаць — школу скончыў на «выдатна». Краўчанка.
4. без дап. Абл. Заходзіць, наведвацца. Варона гонар свой збаўляе, Ды зноў да сметніка вітае. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)