кало́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
1. гл. калона.
2. Назва розных тэхнічных прыстасаванняў у форме падоўжанага цыліндра, звязанага з цэнтральным рэзервуарам, з якіх адпускаецца бензін, газ, вада і інш.
Бензінавая к.
Газавая к.
3. Рад лічбаў, слоў, размешчаных па вертыкалі; слупок тэксту ў газеце, кнізе.
К. лічбаў.
К. газетнага тэксту.
|| прым. кало́нкавы, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).
Калонкавае свідраванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
зба́віць¹, зба́ўлю, зба́віш, зба́віць; зба́ўлены; зак., што і чаго.
1. Адняць частку чаго-н. з мэтай змяншэння (цаны, колькасці і пад.); некалькі зменшыць, убавіць.
З. дзесяць рублёў з агульнай сумы.
З. крок (пайсці цішэй).
2. Пахудзець.
З. у вазе.
3. Зменшыць сілу чаго-н.
З. тон.
З. газ.
|| незак. збаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. збаўле́нне, -я, н. і зба́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
гару́чы 1, ‑ая, ‑ае.
1. Здольны гарэць. Гаручы газ. Гаручыя сланцы.
2. у знач. наз. гару́чае, ‑ага, н. Паліва для рухавікоў (нафта, бензін і інш.).
гару́чы 2, ‑ая, ‑ае.
Нар.-паэт. Горкі, пякучы. Глядзіць на Дзвіну ў адзіноце дзяўчына, Гаручая ўпала на бераг слязіна. Зарыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іне́ртны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае інерцыю (у 1 знач.); інерцыйны. Інертная маса.
2. Бяздзейны, пасіўны, косны. Інертны чалавек. □ «А ўсё ж нейкія інертныя людзі тут! — уздыхнуў Васіль. — Маўчаць, нібы іх і не датычыць нічога». Шашкоў.
•••
Інертныя газы гл. газ.
Інертныя матэрыялы гл. матэрыял.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
этыле́н
(ад этыл)
бясколерны гаручы газ, які складаецца з вугляроду і вадароду.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
азо́т
(фр. azote, ад гр. а- = не, без + zotikos = які дае жыццё)
газ без колеру і паху, які складае асноўную частку паветра, уваходзіць у склад бялкоў і іншых арганічных рэчываў.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
gauze
[gɔz]
n.
1) ма́рля f., газ -у m. (ткані́на)
2) драцяна́я се́тка
3) смуга́, ды́мка f.; лёгкі тума́н
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
schlágend
a тра́пны, перакана́ўчы
~er Bewéis — перакана́ўчы до́каз
~e Wétter — pl горн. рудні́чны газ
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
зба́віць I сов., в разн. знач. сба́вить (уба́вить);
з. цану́ — сба́вить (уба́вить) це́ну;
з. у вазе́ — сба́вить в ве́се;
◊ з. тон — сба́вить тон;
з. газ — сба́вить газ
зба́віць II сов., разг. изба́вить, освободи́ть, спасти́;
з. ад сме́рці — изба́вить (спасти́) от сме́рти;
з. ад ця́жкіх абавя́зкаў — изба́вить (освободи́ть) от тяжёлых обя́занностей
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
арсі́н
(ад арсен)
злучэнне мыш’яку з вадародам, бясколерны атрутны газ з пахам часнаку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)