паліго́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікі спецыяльна абсталяваны ўчастак сушы або мора для выпрабавання розных відаў зброі, баявых вучэнняў.

Артылерыйскі п.

Вучэбны п.

|| прым. паліго́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

юс, -а, мн. -ы, -аў, м.

Назва дзвюх літар у стараславянскім алфавіце, якія абазначалі насавыя галосныя.

Юс вялікі (абазначаў гук «о» насавое). Юс малы (абазначаў гук «е» насавое).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

веліка́нскі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы велікану; надзвычай вялікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ата́ра, ‑ы, ж.

Вялікі гурт авечак; чарада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагапло́ддзе, ‑я, н.

Здольнасць даваць вялікі прыплод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлеаза́ўр, ‑а, м.

Вялікі выкапнёвы марскі кракадзіл.

[Грэч. teleios — дасканалы і sauros — яшчарка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schnéewehe

f -, -n (вялі́кі) сумёт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

niepomierny

невымерны; празмерны; надзвычайны; вялікі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gar

м. разм. вялікі гаршчок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зарабо́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Плата за работу.

Месячны з.

Вялікі з.

2. мн. Праца па найме, звычайна часовая, па-за месцам пастаяннага жыхарства.

Ездзіць у заработкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)