катле́та, -ы, ДМ -ле́це, мн. -ы, -ле́т, ж.

Засмажаны кусок мяса з рабрынкай (адбіўная катлета) або кулінарны выраб авальнай ці круглай формы з рыбнага, мяснога фаршу, кашы і г.д.

Катлеты з цяляціны.

Рыбныя катлеты.

|| памянш. катле́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

|| прым. катле́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

руле́т, -у, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Ежа з сечанага мяса ці бульбы з якой-н. начынкай, запечаная ў выглядзе батона, а таксама кандытарскі выраб з начынкай.

Мясны р.

Р. з макам.

2. Кумпяк, з якога вынята костка і якому нададзена круглая форма.

|| прым. руле́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

джут ​1, ‑у, М джуце, м.

Травяністая трапічная расліна сямейства ліпавых, валокны якой ідуць на выраб грубых тканін, вяровак.

[Англ. jute.]

джут ​2, ‑у, М джуце, м.

Масавая гібель жывёлы ад бяскорміцы ў мясцовасцях з круглагадовай пашай.

[Манг.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БІКАНЕ́Р,

горад на ПнЗ Індыі, у штаце Раджастхан. Засн. ў 1488. 415 тыс. ж. (1990). Чыг. і аўтамаб. вузел. Гандл. цэнтр (воўна, скуры, соль, збожжа) раёна арашальнага земляробства ў пустыні Тар. Хім. прам-сць; эл.-тэхн. і мех. прадпрыемствы, выраб шкла і керамікі. Саматужны выраб дываноў, шарсцяных хустак, пледаў, коўдраў, маст. вырабаў з слановай косці і каштоўнай драўніны. У наваколлі здабыча фасфарытаў, азбесту, гіпсу.

т. 3, с. 150

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

matting

[ˈmætɪŋ]

n.

1) матэрыя́л на падсьцілкі, цыно́ўкі на падло́гу, для заго́ртваньня рэ́чаў

2) цыно́ўкі pl.

3) вы́раб цыно́вак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

glasswork

[ˈglæswɜ:rk]

n.

1) вы́раб шкла або́ шкляны́х прадме́таў

2) шкляны́я вы́рабы

3) шкле́ньне во́кнаў; глянцава́ньне, паліва́ньне, глязурава́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fabrykowanie

н.

1. выраб;

2. фабрыкацыя, падробка;

fabrykowanie aktu — фабрыкацыя дакумента

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

спаге́ці

(іт. spaghetti)

выраб з пшанічнай мукі ў выглядзе доўгіх ніцей, якія адварваюцца цалкам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АДШЧЭ́П,

асколак, адбіты адбойнікам ад кавалка крэменю або нуклеуса першабытным чалавекам каменнага і бронзавага вякоў. Выкарыстоўваліся на выраб прылад працы — нажоў, сярпоў і інш.

т. 1, с. 141

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сабеко́шт, ‑у, М ‑шце, м.

Грашовае выражэнне выдаткаў на выраб прадукцыі, якія складаюцца з затрат на сродкі вытворчасці і заработную плату. У выніку правядзення рацыяналізацыі вытворчасці павышалася заработная плата рабочых пры адначасовыя зніжэнні сабекошту прадукцыі. «Весці».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)