пі́фас

(гр. pithos)

вялікі гліняны яйцападобны сасуд, у якім у Стараж. Грэцыі захоўвалі зерне, ваду, віно і іншыя рэчывы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шлюпбэ́лька

(гал. sloepbalk)

мар. металічная бэлька, да якой падвешваюцца шлюпкі, каб спускаць іх на ваду і падымаць на борт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мыцца, умывацца, абмывацца / пагружаючыся ў ваду: купацца

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

◎ Мяйсцовы ’стаячы (пра ваду)’ (паст., Сл. ПЗБ). Паланізм. З польск. miejscowy ’звязаны з адным і тым жа месцамі miejsce ’месца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Насы́ціць 1 ’накарміць, задаволіць ежай’ (Нас.). Да сы́ты (гл.).

Насы́ціць 2: насыціць сыты́ ’падсаладзіць мёдам ваду’ (Ян.). Да сыта́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ка́нуть сов. ка́нуць;

◊

ка́нуть в ве́чность ка́нуць у ве́чнасць;

как в во́ду ка́нул як у ваду́ ка́нуў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

contaminate

[kənˈtæmɪneɪt]

1.

v.

забру́джваць (ваду́, паве́тра); зага́джваць

2.

adj.

забру́джаны, зага́джаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hold water

1) утры́мваць ваду́

2) Figur. вы́трымаць выпрабава́ньне, праве́рку, кры́тыку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нырэ́ц¹, -рца́, м.

1. Скачок у ваду з галавой.

Даць нырца.

2. мн. -рцы́, -рцо́ў. Той, хто ўмее ныраць, хто добра нырае.

Майстэрства нырцоў.

3. У боксе: прыём, калі баксёр хутка прыгінаецца, каб ухіліцца ад бакавых удараў у галаву.

|| прым. нырцо́ўскі, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакры́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак.

1. што. Накрыць нанава.

П. дах.

2. перан., каго-што. Перавысіць якія-н. паказчыкі, вынікі і пад., апярэдзіць.

П. норму.

3. перан., што. Закрыць для руху, цячэння, прыкрыць.

П. шлях. П. ваду.

|| незак. перакрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перакрыццё, -я́, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)