вайско́вец, -ко́ўца, мн. -ко́ўцы, -ко́ўцаў, м. (разм.).

Асоба, якая знаходзіцца на ваеннай службе; ваеннаслужачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэ́нзар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Асоба, якая ажыццяўляе цэнзуру.

|| прым. цэ́нзарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пастаўшчы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Асоба, арганізацыя, якія пастаўляюць матэрыялы, тавары.

Завод-п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

му́фтый, -я, мн. -і, -яў, м.

Асоба вышэйшага мусульманскага духавенства, вучоны-багаслоў, тлумачальнік Карана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ню́хальнік

‘асоба - той, хто нюхае (вынюхвае) што-небудзь’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ню́хальнік ню́хальнікі
Р. ню́хальніка ню́хальнікаў
Д. ню́хальніку ню́хальнікам
В. ню́хальніка ню́хальнікаў
Т. ню́хальнікам ню́хальнікамі
М. ню́хальніку ню́хальніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падбіра́льнік

‘асоба - той, хто падбірае што-небудзь; прылада’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падбіра́льнік падбіра́льнікі
Р. падбіра́льніка падбіра́льнікаў
Д. падбіра́льніку падбіра́льнікам
В. падбіра́льніка падбіра́льнікаў
Т. падбіра́льнікам падбіра́льнікамі
М. падбіра́льніку падбіра́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падбіра́льнік

‘асоба - той, хто падбірае што-небудзь; прылада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падбіра́льнік падбіра́льнікі
Р. падбіра́льніка падбіра́льнікаў
Д. падбіра́льніку падбіра́льнікам
В. падбіра́льнік падбіра́льнікі
Т. падбіра́льнікам падбіра́льнікамі
М. падбіра́льніку падбіра́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

распу́ста

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. распу́ста распу́сты
Р. распу́сты распу́ст
распу́стаў
Д. распу́сту распу́стам
В. распу́сту распу́ст
распу́стаў
Т. распу́стам распу́стамі
М. распу́сце распу́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ры́кша

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ры́кша ры́кшы
Р. ры́кшы ры́кш
ры́кшаў
Д. ры́кшу ры́кшам
В. ры́кшу ры́кшаў
ры́кш
Т. ры́кшам ры́кшамі
М. ры́кшу ры́кшах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трухля́чка

‘нездаровая, хілая, слабая асоба або істота’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трухля́чка трухля́чкі
Р. трухля́чкі трухля́чак
Д. трухля́чцы трухля́чкам
В. трухля́чку трухля́чак
Т. трухля́чкай
трухля́чкаю		 трухля́чкамі
М. трухля́чцы трухля́чках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)