даро́слы, -ая, -ае.

1. Які выйшаў з дзіцячага ўзросту, набыў сталасць.

Д. юнак.

2. у знач. наз. даро́слы, -ага, м., даро́слая, -ай, ж., мн. -ыя, -ых. Чалавек, які дасягнуў поўнай сталасці па гадах, паводзінах, дзеяннях.

Дарослыя вялі гутарку на прызбе.

|| наз. даро́сласць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праасвяшчэ́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Тытул епіскапа. // Асоба, якая мае гэты тытул.

2. у знач. наз. праасвяшчэ́нны, ‑ага, м. Епіскап.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кра́ўчы, ‑ага, м.

Пасада і прыдворны чын у Рускай дзяржаве 15 — пачатку 18 ст. — баярын, які ведаў царскім сталом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зло́ты, ‑ага, м.

1. Даўнейшая польская сярэбраная манета, роўная пятнаццаці рускім капейкам.

2. Грашовая адзінка ў Польскай Народнай Рэспубліцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слабі́цельны, ‑ая, ‑ае.

Які дапамагае хутка спаражніць кішэчнік. // у знач. наз. слабі́цельны, ‑ага, н. Лякарства, якое слабіць. Прымаць слабіцельнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

prisoner

[ˈprɪzənər]

n.

1) зьняво́лены -ага m., зьняво́леная f., вя́зень-ьня m.

2) пало́нны -ага m.

prisoner of war — вае́ннапало́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

serf

[sɜ:rf]

n.

прыго́нны -ага m., прыго́нная f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

courtier

[ˈkɔrtiər]

n.

прыдво́рны -ага m., прыдво́рная f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

divorcee

[də,vɔrˈseɪ]

n.

разьве́дзены -ага m., разьве́дзеная f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

insurant

[ɪnˈʃʊrənt]

n.

застрахава́ны -ага m., застрахава́ная f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)