Verbum

запамо́га, ‑і, ДМ ‑зе, ж.

Абл. Падтрымка, дапамога. — Ты мне будзеш запамогай, Сіл крыніцаю жывых. Колас.

заплікну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Абл. Зашпіліць. [Ігнат], спяшаючыся, заплікнуў паддзёўку на ўсе гузікі. Галавач.

зга́мтаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абл. Скамячыць. [Ціток] згамтаў .. [паддзёўку] ў камяк, перавязаў кручанай лазіной і панёс. Лобан.

зе́кры, ‑аў; адз. няма.

Абл. Вочы. [Любаша] смела глянула ў .. наглыя вадзяністыя зекры [незнаёмца] і нават не змаргнула. Дамашэвіч.

зрадзі́ць, зродзіць; зак.

Абл. Тое, што і урадзіць. Гаварылі пра гуркі, што зрадзілі ў гэтым годзе. Дамашэвіч.

зрыхтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

Абл. Падрыхтаваць. [Камісар:] Калі зрыхтуеце ўсё чыста — Прашу паведаміць мне. Глебка.

каро́ўніца, ‑ы, ж.

Абл. Жанчына, якая даглядае кароў, даглядчыца жывёлы. Кароўніца будзе шукаць, дзе пастух падзеўся? Васілевіч.

клады́, ‑оў; адз. няма.

Абл. Могілкі. Яны лагчынку праязджаюць — Гару сярэднюю мінаюць, Клады з паніклымі крыжамі. Колас.

кле́нічы, ‑аў; адз. няма.

Абл. Праклёны, кляцьба. Дзед кляў лысага чыноўніка ўсімі кленічамі, якія толькі ведаў. Якімовіч.

ко́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Абл. Кошка. Котка вылезла з-пад прыпечка. Бядуля.