тканнё, ‑я, н., зб.

Тое, што выраблена тканнем у якой‑н. колькасці. // Узоры, вытканыя на чым‑н. Тканнё на ручніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

унтэрто́н, ‑у, м.

Спец. Тон, які ўваходзіць у састаў складанага гуку, больш нізкі, чым асноўны, а таксама дадатковы нізкі тон.

[Ад ням. Unterton.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упэ́ўненне, ‑я, н.

Заява, якая мае на мэце пераканаць каго‑н. у чым‑н., даказаць што‑н. Прыміце мае ўпэўненні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапуска́ць несов.

1. в разн. знач. допуска́ть; (возможное — ещё) предполага́ть;

2. (прилаживать) подгоня́ть, пригоня́ть;

1, 2 см. дапусці́ць;

◊ не д. ду́мкі — (аб чым) не допуска́ть мы́сли (о чём)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

параўно́ўваць (каго, што, з кім, чым) несов.

1. (сопоставлять) сра́внивать, равня́ть; см. параўна́ць 1;

2. прира́внивать (кого, что, к кому, чему), уподобля́ть (кого, что, кому, чему), равня́ть, сра́внивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ігра́ць і граць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. што на чым і без дап. Выконваць (музычны твор, п’есу на сцэне, ролю і інш.).

І. на акардэоне.

І. ролю партызана.

2. на чым, у чым. Блішчаць, пералівацца рознымі колерамі, быць у руху, змяняцца (пра ўсмешку і пад.).

Усмешка іграе на твары.

3. Тое, што і гуляць (у 2 знач.).

І. у хакей.

4. перан. Быць у бадзёрым, узбуджаным стане (пра пачуцці, уяўленні і пад.).

Кроў іграе.

◊

Іграць на нервах (разм., неадабр.) — гнявіць, нерваваць каго-н.

Іграць у адну дудку (разм., неадабр.) — быць заадно з кім-н.

|| зак. сыгра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; сы́граны (да 1 і 2 знач.).

|| наз. ігра́, -ы́, мн. ігры, іграў, ж. і ігра́нне, -я, н. (да 1 знач.).

І. на цымбалах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прове́дывать несов.

1. (навещать) праве́дваць, наве́дваць, даве́двацца (каго);

2. (узнавать о чём-л.) праве́дваць, уве́дваць, даве́двацца (аб чым-небудзь, пра што-небудзь); см. прове́дать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апрабава́ць

(лац. approbare)

1) афіцыйна адобрываць, зацвярджаць што-н., напр. праект, заданне;

2) рабіць праверку, аналіз чаго-н. перш чым пачаць карыстацца (напр. а. машыну, а. новы прэпарат).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

джэрыме́ндэрынг

[англ. gerrymandering, ад E. Gerry = прозвішча амер. губернатара + (sala)mander = саламандра]

метад утварэння выбарчых акруг, калі ў акругі ўваходзіць розная колькасць выбаршчыкаў, чым парушаецца прынцып роўнага прадстаўніцтва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кура́тар

(лац. curator = апякун)

асоба, якой даручана кіраўніцтва, нагляд за кім-н., чым-н. (напр. к. групы);

2) студэнт у клініцы, які назірае за хворым (гл. курацыя 2).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)