Verbum

града́цыя, -і, ж.

Паслядоўнасць, паступовасць у размяшчэнні чаго-н., пры пераходзе ад аднаго да другога.

|| прым. градацы́йны, -ая, -ае.

даве́яць, -ве́ю, -ве́еш, -ве́е; -ве́й; -ве́яны; зак., што.

Закончыць веянне чаго-н.

Д. ячмень.

|| незак. даве́йваць, -ваю, -ваеш, -вае.

друшля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Кухонная пасуда ў выглядзе каўша з дзірачкамі для працэджвання вадкасці, прамывання чаго-н.

ду́дкі, выкл. (разм.).

Вокліч, які азначае адмаўленне ад чаго-н., нязгоду з чым-н.

Не, брат, д.!

Не ўгаворыш.

вако́л.

1. прысл. Кругом, навокал.

В. нікога не было.

2. прыназ. з Р. Кругом чаго-н.

Хадзіць в. саду.

валы́нка², -і, ДМ -нцы, ж.

Зацяжная справа; важданіна.

В. з рэцэнзіяй.

◊

Цягнуць валынку — марудзіць з ажыццяўленнем чаго-н.

во́дгулле, -я, н.

1. Адбіццё гуку, рэха.

2. перан., чаго. Тое, што і водгук (у 4 знач.).

В. вайны.

вы́піць, -п’ю, -п’еш, -п’е; -піты; зак.

1. гл. піць.

2. перан., што і чаго. Вынесці, выцерпець.

В. чашу пакут.

афармле́нне, -я, н.

1. гл. аформіцца, аформіць.

2. Знешні выгляд, форма чаго-н.

А. вітрын магазіна.

Святочнае а. горада.

бе́здань, -і, ж.

1. Невымерная глыбіня; прорва.

Чорная б.

Марская б.

2. перан., чаго. Вялікая колькасць; безліч.

Б. спраў.