Мошчы ’высахлыя астанкі людзей, якія лічацца царквою святымі’ (перан.) ’вельмі худы, знясілены чалавек’ (ТСБМ). З рус., ст.-рус. мощи, моща, якія са ст.-слав. мощи ’тс’. Да моча (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Надзвы́чайвельмі, надта; у высокай ступені’ (ТСБМ). Са спалучэння прыназоўніка над (выражэнне меры) і назоўніка звычай (гл.) у він. скл. Шуба (Прысл., 148) адносіць да прыслоўяў, утвораных нулявым суфіксам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пія́тніца ’жніво’ (паст., ЛА, 2). Відаць, генетычна звязана з пі явы ’працавіты’: жніво — вельмі пільны ў сэнсе працы перыяд, пара; ‑н⇉пазнейшае, пад уплывам слова пятніца, параўн. пілыніца ’прыпар’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

handbasket [ˈhændbɑ:skɪt] n. :

go to hell in a handbasket AmE, infml тра́піць у ве́льмі склада́нае стано́вішча/у пераплёт; ≅ уле́зці, як су́чка ў збан/ко́ла; улі́пнуць, як му́ха ў саладу́ху

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

inasmuch as [ˌɪnəzˈmʌtʃəz] conj. fml таму́ што, бо, пако́лькі;

He was a very unusual musician inasmuch as he was totally deaf. Ён быў вельмі незвычайны музыкант, паколькі быў зусім глухі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

satisfactory [ˌsætɪsˈfæktəri] adj. здавальня́ючы;

a satisfactory explanation здавальня́ючае, перакана́ўчае/перакана́льнае тлумачэ́нне;

bring negotiations to a satisfactory conclusion уда́ла зако́нчыць перамо́вы;

The cooking is very satisfactory here. Тут вельмі добра гатуюць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

thrill2 [θrɪl] v. хвалява́ць; хвалява́цца; казыта́ць не́рвы, узру́шваць;

thrill with joy заміра́ць ад ра́дасці;

thrill with admiration млець ад захапле́ння

be thrilled to bits infml быць ве́льмі задаво́леным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мярзо́тны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вельмі агідны, паганы; подлы. Мярзотнае стварэнне. Мярзотная лаянка. □ У глыбіні душы.. [Люба] адчувала, што адбылося нешта непапраўнае і па сваёй сутнасці агіднае, мярзотнае. Лынькоў. [Патоцкі] не задумваецца ў выбары сродкаў для дасягнення сваіх мярзотных мэт. Шкраба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымільга́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Стаць звычайным, прывычным, страціць арыгінальнасць (пра тое, што часта сустракаецца). Прымільгаліся палі, лясы, лугавіны і здаваліся шэрымі, аднолькавымі. Чарнышэвіч. Канстанцін Міхайлавіч вельмі трапна парадзіруе акамянелыя звароты, што сапраўды прымільгаліся ў неразборлівай прозе. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пло́йма, ‑ы, ж.

Разм. Вельмі вялікая колькасць, мноства (аб жывых істотах). З балота несла ў сяло вільгаць і наганяла плоймы камароў і мошак. Мурашка. У гэтую часіну партызаны заўважылі, што за ўцекачом гоніцца цэлая плойма салдат. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)