Verbum

фігля́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Фокуснік, акрабат (уст.).

2. перан. Пра чалавека, які імкнецца прыцягнуць да сябе ўвагу крыўляннем, жартамі (разм.).

|| прым. фігля́рскі, -ая, -ае.

франтава́ты, -ая, -ае.

1. Схільны да франтаўства; які любіць франціць.

Ф. хлопец.

2. Пра адзенне, прычоску і пад.: моднага крою, фасону.

Ф. гарнітур.

|| наз. франтава́тасць, -і, ж.

хадзя́чы, -ая, -ае.

1. Які можа хадзіць на ўласных нагах.

Х. хворы.

2. Шырокавядомы, шырокаўжывальны.

Х. выраз.

◊

Хадзячая энцыклапедыя — пра адукаванага чалавека, які валодае самымі разнастайнымі ведамі.

цыры́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Пра некаторых птушак: абзывацца гукамі, падобнымі на «цырык-цырык»; шчабятаць.

Жаваранкі цырыкаюць.

|| аднакр. цыры́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. цыры́канне, -я, н.

цялі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., це́ліцца; незак.

Нараджаць цяля (пра карову, самку аленя, лася і некаторых іншых жывёл).

|| зак. ацялі́цца, аце́ліцца.

|| наз. цяле́нне, -я, н.

цярні́сты, -ая, -ае.

1. Калючы; пакрыты шыпамі (пра хмызняк, кусты і пад.).

Ц. куст.

2. перан. Цяжкі, пакутлівы.

Ц. шлях яму давялося прайсці.

|| наз. цярні́стасць, -і, ж.

чарцяня́ і чарцянё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

1. Паводле народнай міфалогіі: дзіцяня чорта; маленькі чорт.

2. перан. Пра гарэзлівае, свавольнае дзіця (разм.).

|| прым. чарцяня́чы, -ая, -ае.

шму́ляцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -яецца; незак.

1. Выцірацца, зношвацца ад частага ўжытку.

Шмуляецца каўнер.

2. Церціся, націрацца (пра скуру).

Ад грубай тканіны шмуляецца шыя.

шчабяту́ха, -і, ДМ -ту́се, мн. -і, -ту́х, ж. (разм.).

1. Птушка, якая безупынна шчабеча.

Ластаўка-ш.

2. перан. Пра дзяўчынку, жанчыну, якія няспынна гавораць (разм., жарт.).

шчымлі́вы, -ая, -ае.

1. Які выклікае раздражненне, рэзкі боль.

Ш. пах.

2. Тупы, ныючы (пра боль).

3. Моцны, неадольны, які хвалюе.

Шчымлівае жаданне.

|| наз. шчымлі́васць, -і, ж.