Verbum

першаадкрыва́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (кніжн.).

Той, хто першым адкрыў што-н. (землі, краіны, мясцовасці і пад.).

Першаадкрывальнікі калійнай солі ў Беларусі.

|| ж. першаадкрыва́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

адта́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -та́не; зак.

1. Пад дзеяннем цяпла вызваліцца ад лёду, снегу.

Зямля адтала.

2. перан. Памякчэць, падабрэць.

Сэрца адтала.

|| незак. адтава́ць, -тае́.

азло́блены, -ая, -ае.

Які стаў злосным у выніку няўдачы, непрыемнасці і пад., зласліва настроены да ўсяго навакольнага; які выяўляе злосць, бязлітаснасць.

А. чалавек.

А. тон.

|| наз. азло́бленасць, -і, ж.

амуле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

Невялікі прадмет, які носяць на целе як магічны сродак, здольны засцерагчы ад бяды, хваробы і пад.; талісман.

|| прым. амуле́тны, -ая, -ае.

апані́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак. (кніжн.).

Выступаць з крытычным разборам чаго-н. на дыспуце, з абвяржэннем чыіх-н. доказаў, палажэнняў у час абароны дысертацыі і пад.

А. дысертанту.

асме́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца; -лься; зак., на што і з інф.

Адважыцца што-н. зрабіць, сказаць і пад.

А. на рашучы ўчынак.

А. сказаць.

|| незак. асме́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

атракцыён, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Назва забаў у парках, месцах масавых гулянняў, напр., каруселі, гушкалкі і пад.

2. Эфектны цыркавы або эстрадны нумар.

|| прым. атракцыённы, -ая, -ае.

абве́трыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак.

1. Зрабіцца агрубелым, шурпатым ад ветру (пра твар, губы і пад.).

Твар абветрыўся.

2. Абсохнуць на ветры.

Збажына абветрылася.

|| незак. абве́трывацца, -аюся, -аешся, -аецца.

абстракцыяні́зм, -у, м.

Кірунак у жывапісе, скульптуры, графіцы 20 ст., паслядоўнікі якога ўспрымаюць рэальны свет у выглядзе адцягненых, абстрактных форм, каляровых плям, ліній і пад.

|| прым. абстракцыяні́сцкі, -ая, -ае.

крапе́ж, -пяжу́, м., зб. (спец.).

1. Матэрыял (стойкі, шчыты і пад.) для мацавання горных вырабатак.

2. Дэталі для змацавання чаго-н. (балты, заклёпкі).

|| прым. крапе́жны, -ая, -ае.

К. лес.