патэ́нт

(лац. patens, -ntis = адкрыты, яўны)

1) дакумент, у якім засведчана права вынаходніка на яго вынаходства;

2) пасведчанне на права займацца пэўнай дзейнасцю (напр. гандлем, промыслам).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

сканда́л

(фр. scandale)

1) ганебнае здарэнне, выпадак, які ставіць яго ўдзельнікаў у няёмкае становішча (напр. палітычны с.);

2) сварка з крыкам, лаянкай, бойкай (напр. учыніць с.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

тало́н

(фр. talon, ад лац. talus = пята)

1) кантрольны лісток, які дае права атрымаць што-н., карыстацца чым-н.;

2) частка дакумента, якая аддзяляецца ад яго.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ДАВЫ́Д-ГАРАДО́ЦКАЕ КНЯ́СТВА

(да канца 15 ст. — Гарадзецкае княства),

феадальная адм.-тэр. адзінка ў 14—16 ст. у ВКЛ у нізоўях р. Гарынь. Цэнтр — Давыд-Гарадок (Гарадок). Вядома з 1382, калі дачка вял. кн. літ. Альгерда Марыя выйшла замуж за князя Давыда Дзмітрыевіча Гарадзецкага. Каля 1390 у дакументах згадваюцца кн. Іван і Юрый Гарадзецкія, верагодна, мясц. Рурыкавічы, нашчадкі Ізяславічаў. Да 1440 княствам валодаў кн. Мітка Давыдавіч, сын Давыда Дзмітрыевіча. Потым вял. кн. Казімір аддаў яго кн. Свідрыгайлу, а пасля яго смерці ў 1452 — ўдаве Ганне Іванаўне з роду цвярскіх князёў (памерла да 1486). Каля 1492 Казімір падараваў Давыд-Гарадоцкае княства выхадцу з Расіі кн. Івану Васілевічу Яраславічу, а пасля яго смерці (1507) яно адышло да сына Фёдара (памёр у 1521 або 1522). Як вымарачнае ўладанне належала вял. кн. Жыгімонту Старому, які ў 1522 перадаў яго сваёй жонцы Боне Сфорцы. З таго часу Давыд-Гарадоцкае княства — састаўная частка Пінскага княства. У 1554 у Давыд-Гарадоцкім княстве праведзена валочная памера. З 1556 яно пад кіраваннем велікакняжацкай адміністрацыі. У 1558 вял. кн. Жыгімонт Аўгуст перадаў яго кн. Радзівілам (адпаведная грамата выдадзена ў 1551), якія замест Давыд-Гарадоцкага княства і Клецкага княства ўтварылі ў 1586 Клецкую ардынацыю.

В.С.Пазднякоў.

т. 5, с. 567

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

conterminous

[kənˈtɜ:rmɪnəs]

adj.

1) які́ ма́е супо́льную мяжу́; суме́жны

2) супада́льны, сутрыва́льны

The terms of office of the president and his chief advisor are conterminous — час ула́ды прэзыдэ́нта і яго́ гало́ўнага дара́дніка супада́юць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́цягнуцца

1. (легчы) sich usstrecken;

2. (пра тканіну і г. д) sich usdehnen;

3. разм (вырасці) wchsen* vi (s), ufschießen* vi (s);

яго́ твар вы́цягнуўся er machte ein lnges Gescht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прарва́ць drchreißen* vt, zerrißen* vt; ein Loch rißen* (што in D);

прарва́ць фронт die Front durchbrchen*;

яго́ прарва́ла er bruste auf, er fuhr aus der Haut, er ging hoch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

odumrzeć

odum|rzeć

зак. кніжн. памерці, пакінуць каго;

rodzice go wcześnie ~arli — бацькі яго рана памерлі; ён рана застаўся сіратой

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

trapić

trapi|ć

незак. турбаваць, мучыць, непакоіць;

~ła go bezsenność — яго мучыла бяссоніца;

~ły ją wyrzuty sumienia — яе мучыла сумленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kuku

I

ку-ку

II нескл. дзіцяч.

болька; баліць; балюча;

ma kuku na muniu разм. у яго клёпак не хапае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)