stature [ˈstætʃə] n.
1. fml го́днасць, я́касць; значэ́нне; аўтарытэ́т
2. рост, вышыня́;
of short stature ні́зкага ро́сту;
a man of remarkable moral stature чалаве́к высо́кіх мара́льных я́касцей
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
voracious [vəˈreɪʃəs] adj.
1. fml пражэ́рлівы; ненае́дны, ненасы́тны;
a voracious eater абжо́ра;
a voracious appetitie во́ўчы апеты́т
2. прагаві́ты, пра́гны;
a voracious reader чалаве́к, які́ чытае запо́ем
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
weed1 [wi:d] n.
1. пустазе́лле;
a weed control барацьба́ з пустазе́ллем
2. BrE infml слаба́к, кво́лы чалаве́к
3. infml the weed тыту́нь, таба́к; цыгарэ́ты; AmE марыхуа́на
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Но́халь ’пра чалавека з вялікім носам’ (докш., Янк. Мат.), польск. дыял. nochal ’насаты чалавек; лыч’, славац. nochal ’насаты чалавек’. Да нос, з экспрэсіўнай замерай с на х, паводле Брукнера (366), «zwykłe zgrubienie», параўн. носаль (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Плебе́й ’чалавек ніжэйшага саслоўя (у Рыме), чалавек не арыстакратычнага паходжання’ (ТСБМ), ст.-бел. плебей, плебеусъ, плебеушъ (XVII ст.) запазычаны са ст.-польск. plebejusz, plebejus, якія з лац. plēbēius ’простанародны, просты, беспародны’ (Булыка, Лекс. запазыч., 26).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
аферы́ст
(фр. affairiste)
чалавек, які займаецца аферамі, нядобрасумленны дзялок.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
па́ўпер
(лац. pauper = бедны)
чалавек, пазбаўлены сродкаў для існавання.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
гандля́р
(польск. handlarz, ад ням. Handler)
1) той, хто займаецца гандлем;
2) перан. беспрынцыповы чалавек, які гандлюе сваім сумленнем, талентам, перакананнямі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кале́ка
(цюрк. kalyk)
чалавек, які страціў якую-н. частку цела або здольнасць валодаць ёю ці наогул мае які-н. фізічны недахоп.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ка́рлік
(польск. karlik, ад ням. Kerl = хлопец)
чалавек ненармальна малога росту;
2) перан. што-н. вельмі малога памеру (напр. дрэва-к ).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)