fhlleiten

аддз. vt накірава́ць на няпра́вільны шлях; перан. збіць з то́лку [панталы́ку]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

nmarschweg

m -(e)s, -e даро́га, шлях (да якого-н. месца)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

асне́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад аснежыць.

2. у знач. прым. Пакрыты снегам. А бярозы схілялі галіны На прасторны аснежаны шлях. Астрэйка. Аснежаныя зараснікі паблізу нагадвалі нейкі казачны лес. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзянні́ца, ‑ы, ж.

Ранняя зара, заранка. Яшчэ зорыцца неба над гаем, А ўжо цемру — заслону абшараў — Расхінае на ўсходзе дзянніца. Журба. Паўстае дзянніца з-за сяла, Шлях асвеціць чырванню і бляскам. Лявонны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўташту́рман

(ад аўта- + штурман)

авіяцыйны прыбор, які аўтаматычна запісвае каардынаты лятальнага апарата, накрэсліваючы яго шлях на карце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

highway

[ˈhaɪweɪ]

n.

1) шаша́ f.; аўтастра́да f.

2) гало́ўны шлях або́ тракт, гасьці́нец -ца m.

- the highway to promotion

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Тарава́ты ’памяркоўны; не скупы’ (карм., ЛА, 3), ’шчодры’ (Янк. БП), тырыва́тый ’добры, шчодры’ (Бяльк.), сюды ж тарава́ціцца (торова́цицьца) ’дэманстраваць шчодрасць’, ’абяцаць; прапанаваць мала’ (Нас.). Рус. тарова́тый, торова́тый перакладаюць як ’спрытны, дасціпны; шчодры, гасцінны’ (Некр. і Байк.), ’маторны’ (Ласт.). Звязваюць з тор ’дарога, шлях; след’, тары́ць ’пракладваць след, шлях’ (гл.), што да *torъ, *toriti, роднасных да *terti (гл. церці), гл. Фасмер, 4, 84; Новое в рус. этим., 233. Да семантыкі параўн. запрато́рыць ’закінуць, падзець невядома дзе’, славен. tóriti ’рассыпаць, растрачваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Та́рыць ’драць бульбу’ (Ян.), ’церці на тарцы’ (навагр., З нар. сл., Сцяшк. Сл.), ’таркаваць’ (капыл., Сл. ПЗБ). Магчыма, узыходзіць да прасл. *tariti, звязанага чаргаваннем з *terti ’церці’ і ітэратывам *toriti, параўн. серб.-харв. та̀рити ’церці (масла)’, укр. обта́ритися ’вымазацца’ і пад. (Варбат, Этимология–1970, 58).

Тары́ць ’пракладваць яздой, хадзьбой (дарогу, шлях і пад.)’ (ТСБМ, Растарг.). Параўн. укр. тори́ти ’пракладваць (шлях)’, рус. тори́ть ’пратоптваць, пракладваць дарогу’. Прасл. *toriti звязана чаргаваннем з *terti ’церці’ (Фасмер, 4, 81). Гл. тор1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

да́льше сравнит. ст.

1. нареч. дале́й;

да́льше что бы́ло? дале́й што было́?;

2. прил. дале́йшы;

э́тот путь да́льше гэ́ты шлях дале́йшы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

славу́ты berühmt; rhmreich, glrreich, rhmvoll, rhmbedeckt;

славу́тыя старо́нкі гісто́рыі ein Rhmesblatt der Geschchte;

славу́ты жыццёвы шлях ein rhmreiches Lben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)