коренно́й

1. прил. карэ́нны;

коренно́й жи́тель карэ́нны жы́хар;

коренны́м о́бразом карэ́нным чы́нам;

коренно́й зуб карэ́нны зуб;

2. сущ. каранні́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карэ́нны в разн. знач. коренно́й;

к. жыха́р — коренно́й жи́тель;

~нныя зме́ны — коренны́е измене́ния;

к. вал — коренно́й вал;

к. зуб — коренно́й зуб;

~ным чы́нам — коренны́м о́бразом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

schgemäß

1.

a мэтазго́дны; нале́жны

2.

adv мэтазго́дна, нале́жным чы́нам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ztreffend

*

1.

a пра́вільны, адпаве́дны

2.adv адпаве́дным чы́нам; пра́вільна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nsachgemäß

a, adv не так як нале́жыць, не нале́жным чы́нам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

huptsächlich

1.

a гало́ўны, істо́тны

2.adv гало́ўным чы́нам, найпе́рш

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hierdrch

adv

1) гэ́тым (са́мым), праз гэ́та

2) такі́м чы́нам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адвака́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да адваката, адвакацтва. Адвакацкая дзейнасць. Адвакацкая практыка. □ Адвакацкі кабінет быў прасторны. У ім стаяла некалькі шафаў з кнігамі, галоўным чынам па адвакацкай спецыяльнасці. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апліка́цыя, ‑і, ж.

1. Спосаб стварэння арнаменту, мастацкага ўзору або малюнка шляхам наклейвання (нашыўкі) на што‑н. кавалачкаў рознакаляровай матэрыі, паперы і пад.

2. Арнамент, узор, малюнак, створаны такім чынам.

[Ад лац. applicatio — прыкладванне, наклейванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віёла-баста́рда

(іт. viola bastarda)

струнны смычковы музычны інструмент, які быў пашыраны ў 16—18 ст. галоўным чынам у Англіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)