пу́рпур, ‑у, м.

1. Натуральная каштоўная фарба чырвона-фіялетавага колеру, якая ўжывалася ў старажытнасці для афарбоўкі тканіны.

2. Ярка-чырвоны колер з фіялетавым адценнем. [Коркія] бачыў роўную гладзь мора і над ім палымнеючы пурпур зары. Самуйлёнак. Верасовыя пустэчы, аблітыя сонцам, так цвілі, што павольныя аблокі, адбіваючы іх .. цвіценне, былі афарбаваныя знізу ў лёгкі пурпур. Караткевіч.

3. Уст. Дарагое адзенне або тканіна ярка-чырвонага колеру з фіялетавым адценнем. Апрануцца ў пурпур.

[Лац. purpura.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хром, ‑у, м.

1. Хімічны элемент, цвёрды метал шэра-стальнога колеру, які выкарыстоўваецца для вырабу цвёрдых сплаваў, для пакрыцця металічных вырабаў.

2. Жоўтая, аранжавая, чырвоная ці зялёная мінеральная фарба (вокіс хрому або соль хромавай кіслаты).

3. Сорт мяккай тонкай скуры. Міхась сумеўся: было нязручна вось так адразу расчынаць гаворку пра хром, падэшвы, усцілкі. Асіпенка. Баўтрукоў не ішоў, а амаль бег да сцэны, суха шоргаючы рукавамі спартыўнага пінжака з карычневага хрому. Савіцкі.

[Ад грэч. chrōma — колер, фарба.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хро́мавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да хрому, які змяшчае ў сабе хром (у 1 знач.). Хромавая сталь. Хромавая фарба. Хромавая руда.

2. Які праводзіцца пры дапамозе хрому (у 1 знач.). Скура хромавага дублення.

3. Які з’яўляецца хромам (у 3 знач.). Хромавая скура. // Зроблены з хрому. [Стафанковіч] быў апранут у шматкішэнны фрэнч.. і хромавыя зграбныя боты на высокіх абцасах. Чорны. Цвёрда ступаючы хромавымі ботамі па пяску, старшыня рушыў у праўленне. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

preservative

[prɪˈzɜ:rvətɪv]

1.

n.

засьцерага́льны сро́дак

Salt is a preservative for meat — Соль

2.

засьцерага́льны сро́дак ад псава́ньня мя́са

Paint is a preservative for wood surfaces — Фа́рба — засьцерага́льны сро́дак для дрэ́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

white​1 [waɪt] n.

1. бяло́к (яйка)

2. бяло́к (вока);

turn up the whites of one’s eyes закаці́ць во́чы

3. бе́лы ко́лер; бе́лая фа́рба

4. pl. whites бе́лае адзе́нне

5. бе́лы (чалавек); беласку́ры

6. бе́лы; белагвардзе́ец

♦

call white black называ́ць бе́лае чо́рным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

му́мія ​1, ‑і, ж.

1. Труп, захаваны ад гніення бальзамаваннем.

2. перан. Пра худога, маларухомага або не здатнага да моцных пачуццяў чалавека. Пасярэдзіне, за сталом, крэсла-трон. Прысланіўшыся да яго непамерна высокай спінкі, сядзіць у чорным сурдуце мумія. Ніводзін мускул не жыве — усё застыла. Сяргейчык. [Ярохін:] — Чалавек павінен быць вясёлым, жыццярадасным, і няма ніякай патрэбы ператварацца яму ў нейкую бязмоўную мумію. Шамякін.

[Араб. mumija, ад перс. mum — воск.]

му́мія ​2, ‑і, ж.

Мінеральная фарба розных колераў (ад светла-чырвонага да чырванавата-карычневага).

[Араб. mumija.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

distemper

I [dɪˈstempər]

1.

n.

1) саба́чая чума́

2) духо́вы разла́д, духо́вы заняпа́д

3) замяша́ньне n., разгу́бленасьць f.

2.

v.t.

расстро́йваць

II [dɪˈstempər]

1.

n.

тэ́мпэра f. (фа́рба і малю́нак)

2.

v.t.

малява́ць тэ́мпэрай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

га́рмала

(н.-лац. harmala, ад ар. charmal)

травяністая расліна сям. парналіставых, атрутная, якая пашырана ў паўднёвых раёнах Еўропы, Зах. Сібіры, Сярэд. Азіі; з яе насення робіцца фарба для шарсцяных і шаўковых тканін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

biel

1. бель, белізна, белата, беласць;

2. што-небудзь белае;

panna młoda w ~i — нявеста (маладая) ў белым;

3. бялілы (фарба);

4. бат. абалона

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

paint

[peɪnt]

1.

n.

1) фа́рба f.

2) румя́ны pl. only. (касмэ́тыка для тва́ру)

2.

v.

1) фарбава́ць (дом, ткані́ну, ву́сны)

2) малява́ць, піса́ць (карці́ну)

3) апі́сваць, во́бразна прадстаўля́ць сло́вамі

•

- paint black

- paint bright

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)