kwant, ~u

м. фіз., хім. квант;

teoria ~ów — квантавая тэорыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

самозарожде́ние

1. биол. самазараджэ́нне, -ння ср.;

антинау́чная тео́рия самозарожде́ния антынавуко́вая тэо́рыя самазараджэ́ння;

2. перен. самаўзнікне́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парадыгма,

навуковая тэорыя; зыходная канцэптуальная схема; філасоўскае паняцце.

т. 12, с. 83

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

stem​2 [stem] v. (from/out of) пахо́дзіць, пачына́цца, узніка́ць;

The theory stems from an ancient tradition. Гэтая тэорыя ідзе ад старажытнай традыцыі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

імаве́рнасць ж Wáhrscheinlichkeit f -; Gláubwürdigkeit f - (праўдападобнасць);

тэо́рыя імаве́рнасцяў матэм Wáhrscheinlich keits theo rie f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кінадраматургі́я

(ад кіна- + драматургія)

сукупнасць кінасцэнарыяў, тэорыя пабудовы кінасцэнарыяў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

негрунто́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Недастаткова абгрунтаваны; непераканаўчы. Негрунтоўнае сцвярджэння Негрунтоўная тэорыя. □ Марынка разумела добрыя намеры бацькі і ўсё ж прычыну пераходу [на другі завод] лічыла негрунтоўнай. Хадкевіч.

2. Неглыбокі, нетрывалы; слабы. Негрунтоўныя веды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплаэнерге́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Спец.

1. Галіна цеплатэхнікі, якая займаецца пераўтварэннем цеплаты ў іншыя віды энергіі (механічную і электрычную).

2. Тэорыя і практыка прымянення і эксплуатацыі цеплавой энергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

theoretical [θɪəˈretɪkl] adj.

1. тэарэты́чны;

theore tical arithmetic тэо́рыя лі́чбаў;

theoretical learning тэарэты́чныя ве́ды

2. аналіты́чны, схі́льны да тэарэтызава́ння;

a theoretical mind аналіты́чны ро́зум

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

карпускуля́рны

(ад карпускула)

які мае адносіны да карпускулы або складаецца з карпускул;

к-ая тэорыя святла — тэорыя, паводле якой святло ўяўляе сабой струмень дробных часцінак рэчыва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)