tune

[tu:n]

1.

n.

1) маты́ў -ву m., мэлёдыя f.

2) тон, лад -у m.

He can’t sing in tune — Ён ня мо́жа пяя́ць у тон

3) тон -у m., мане́ра f.

He’ll soon change his tune — Ён ху́тка зьме́ніць свой то́н

4) лад -у m., сула́дзьдзе n.

in or out of tune — у зго́дзе або́ ў нязго́дзе з кім

5) лад -у m.

to sing a different tune — пяя́ць на і́ншы лад

2.

v.t.

1) інтанава́ць

2) настро́йваць, ла́дзіць

A man is tuning the piano — Ма́йстра настро́йвае піяні́на

3) сьпява́ць у тон

•

- tune in

- tune up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

многатана́льны, ‑ая, ‑ае.

У якім многа тонаў (гл. тон у 1 знач.). Якая ж сіла ў шуме баравым! Ці не народная быль векавая гаворыць аб сабе ў гэтым шуме — быль многатанальная. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ЗЛІ́ТАК,

зацвярдзелая маса металу (сплаву) пэўнай формы (усечанай піраміды, прызмы, цыліндра, конуса); паўфабрыкат, прызначаны для далейшай перапрацоўкі (пракаткай, каваннем, пераплаўкай). Атрымліваюць пры крышталізацыі ва ўліўніцах, бесперапынным ліццём, электрашлакавым пераплавам, спяканнем метал. парашкоў і інш. Пры вытв-сці сталі адліваюць З. масай у некалькі дзесяткаў тон для наступнага абціскання на блюмінгах і слябінгах.

т. 7, с. 75

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

водазмяшчэ́нне н. марск. Wásserverdrängung f -, Ráuminhalt m -(e)s;

су́дна водазмяшчэ́ннем у 1000 тон ein Schiff mit 1000 Tónnen Wásserverdrängung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

стры́мана прысл., стры́маны sélbstbeherrscht, zurückhaltend, reser víert [-´vi:rt]; zúgeknöpft (разм. – тс пра чалавека);

стры́маны смех unterdrücktes Láchen;

стры́маны тон zurückhaltender [reservíerter] Ton

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зні́зіць сов.

1. (спустить ниже) сни́зить;

2. (сбавить, уменьшить) сни́зить, пони́зить;

з. ціск — сни́зить (пони́зить) давле́ние;

з. цану́ — сни́зить (пони́зить) це́ну;

3. (ослабить, ухудшить) пони́зить;

з. я́касць — пони́зить ка́чество;

4. (принизить) умали́ть, сни́зить;

з. значэ́нне — умали́ть значе́ние;

з. во́браз — сни́зить о́браз;

◊ з. тон — сни́зить (пони́зить) тон

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сяміто́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Машына грузападымальнасцю ў сем тон. Быццам казачны волат, раптам вынырнуў элеватар, і Таня здзівілася, убачыўшы, як да яго пылілі ўжо нагружаныя сямітонкі. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агрэсі́ўны

(фр. agressif, ад лац. aggressio = напад)

1) захопніцкі (напр. а-ыя сілы);

2) варожы, наступальны (напр. а. тон).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кілато́на

(ад кіла- + тона)

умоўная адзінка вымярэння магутнасці ядзернага зарада (або выбуху), якая адпавядае магутнасці ўзрыву тысячы тон трынітраталуолу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метахрамазі́я

(ад мета- + гр. chroma = колер)

біял. уласцівасць клетак і тканак афарбоўвацца ў тон, які адрозніваецца ад колеру фарбавальніку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)