drobnica

ж.

1. малеча; драбяза (пра жывых істот);

2. драбяза, драбніца (дробныя рэчы, тавары)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gescht

a

1) патрэ́бны, шука́ны, які́ карыста́ецца по́пытам (пра тавары)

2) вы́чварны, прэтэнцыёзны, ненатура́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

бандэро́ль, ‑і, ж.

1. Шырокая папяровая абгортка для ўпакоўкі кніг, дакументаў пры паштовых перасылках. // Паштовае адпраўленне ў такой упакоўцы. [Паштальён:] — А вам, Міхаіл Дзям’янавіч, сёння тры тэлеграмы, дзве заказныя бандэролі і пісем штук пяць. Даніленка.

2. Папяровая наклейка на тавары, якая сведчыць аб тым, што пошлінныя зборы за гэты тавар заплачаны.

[Фр. banderole.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маркірава́ць 1, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Паставіць (ставіць) кляймо, марку на якім‑н. тавары, вырабе. Маркіраваць пасуду. Маркіраваць мыла.

[Ад фр. marquer — адзначаць.]

маркірава́ць 2, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Правесці (праводзіць) маркёрам ​2 разоркі або радкі для пасадкі ці пасеву чаго‑н. Маркіраваць поле для пасадкі памідораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́мідж

(англ. image)

1) паказ, адлюстраванне; узор;

2) мысленны вобраз, уяўленне;

3) фарміраванне ўстойлівага станоўчага ўражання аб тавары, паслузе прадпрыемства, якое вырабляе або рэалізуе тавар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

description [dɪˈskrɪpʃn] n.

1. апіса́нне

2. род; сорт, гату́нак;

goods of every description разнаста́йныя тава́ры

answer/fit a description of smb./smth. адпавяда́ць апіса́нню каго́-н./чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

declare

[dɪˈkler]

1.

v.t.

1) абвяшча́ць

to declare war — абве́сьціць вайну́

2) заяўля́ць

3) дэклярава́ць (тава́ры, абкла́дзеныя мы́там)

2.

v.i.

выка́звацца (за, супро́ць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

расцэ́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. расцэньваць — расцаніць (у 1 знач.).

2. Р мн. ‑нак. Устаноўленая цана (за якія‑н. тавары), устаноўленая аплата (якой‑н. работы). Заніжаныя расцэнкі. Гарантаваныя расцэнкі. □ Ні стары, ні малы не верылі, што ім на расцяробе лініі «гэтулькі многа» будуць плаціць. Давялося паказаць расцэнкі. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

browse [braʊz] v.

1. разгля́дваць тава́ры (у вітрыне, на прылаўку)

2. праго́ртваць, прагля́дваць (кнігу, газету і да т.п.)

3. прагляда́ць інфарма́цыю на камп’ю́тары

4. (on) аб’яда́ць; абшчы́пваць лі́сце, малады́я па́расткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

userkoren, userlesen

a выда́тны, адбо́рны; вы́танчаны

~e Wren — тава́ры вышэ́йшай я́касці

~ e Gesllschaft — вы́бранае грама́дства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)