двуру́шнік, ‑а, м.

Няшчыры чалавек, які знешне выражае адданасць каму‑н., а ўпотай дзейнічае супраць яго. Двурушнік, ён быў не тым, кім сябе выстаўляў. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прудані́зм, ‑у, м.

Гіст. Дробнабуржуазная сацыялістычная плынь другой паловы 19 ст., накіраваная супраць рэвалюцыйнага рабочага руху, за ўтапічнае зліццё пралетарыяту і буржуазіі ў адзін клас.

[Ад імя П. Ж. Прудона (Proudhon, 1809–1865), заснавальніка гэтага вучэння.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расхля́банасць, ‑і, ж.

Разм.

1. Уласцівасць і стан расхлябанага. Расхлябанасць хады.

2. Адсутнасць дысцыпліны, неарганізаванасць, распушчанасць. Ленінскі камсамол выступіў у паход супраць расхлябанасці, нядбайнасці. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́нгенс, ‑а, м.

Адна з трыганаметрычных функцый вострага вугла, якая раўняецца (у прамавугольным трохвугольніку) адносіне катэта, што ляжыць супраць дадзенага вострага вугла, да другога катэта.

[Ад лац. tangens — які датыкаецца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антымілітары́зм

(ад анты + мілітарызм)

масавы міжнародны рух супраць палітыкі мілітарызму, барацьба супраць падрыхтоўкі і распальвання захопніцкіх войнаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

антыўра́давы, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны супраць урада. Нічога ў дэфензіўшчыкаў не выйшла са стварэннем масавай крымінальнай справы па абвінавачванню кампартыі Заходняй Беларусі ў антыдзяржаўнай, антыўрадавай дзейнасці. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zrażać

незак. аддаляць ад сябе; настройваць супраць сябе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

precaution [prɪˈkɔ:ʃn] n. (звыч. pl.) засцяро́га;

take precautions against smth. прыма́ць ме́ры засцяро́гі су́праць чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

crusader [kru:ˈseɪdə] n.

1. hist. крыжано́сец, крыжа́к

2. удзе́льнік грама́дскай кампа́ніі (за або супраць чаго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

safeguard​1 [ˈseɪfgɑ:d] n. (against) гара́нтыя, ахо́ва, засцяро́га (ад);

a safeguard against disease гара́нтыя су́праць хваро́бы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)