ufführen

1.

vt

1) будава́ць, ста́віць

2) ста́віць (на сцэне)

2) прыво́дзіць, цытава́ць

2.

(sich) паво́дзіць сябе́

sich höflich ~ — быць ве́тлівым [даліка́тным]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Пастаўля́цца ’ганарыцца, заносіцца’ (Янк. 3.). Да па‑ста́віцца ’запрацівіцца’ < ста́віць сябе (гл.). Не выключаны ўплыў польск. postawić się ’тс’, ’паказаць сябе’, ’вызначыцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

касала́піць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; незак.

Ставіць пры хадзе ступні наскамі ўсярэдзіну ці ў бакі. З хаты ад Андрэя, смеючыся і азіраючыся на дзверы, выбег хлопец гадоў дванаццаці, — перавальваўся з боку на бок і касалапіў, як мядзведзь. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перараджэ́нец, ‑нца, м.

Пагард. Той, хто ідэйна, маральна перарадзіўся, здрадзіў перадавым, прагрэсіўным, рэвалюцыйным ідэалам. [Відук:] Вікуру мы ведаем як бальшавіка, а вось Хмару... як перараджэнца, як апартуніста. Гурскі. [Шэмет:] — Трэба ставіць пытанне аб выключэнні .. [Мароза] з партыі як перараджэнца. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шакі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

Бянтэжыць, ставіць у няёмкае становішча каго‑н. сваімі паводзінамі (парушаючы правілы прыстойнасці). Лазарэвіча спярша шакіравалі і фамільярныя, адносіны да яго гэтай прыгожай жанчыны і яе ледзь не блатняцкі жаргон. Паслядовіч.

[Ад фр. choquer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odhaczać

незак.

1. адчапляць;

2. ставіць галачку (птушку); адзначаць (галачкай, птушкай)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wystawiać

незак.

1. выстаўляць; высоўваць;

2. выстаўляць; паказваць, экспанаваць;

3. ставіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zastawiać

незак.

1. застаўляць; загрувашчваць; загароджваць;

2. расстаўляць, ставіць;

3. закладваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

poczytywać

незак. лічыць;

poczytywać komu za złe — ставіць каму ў віну

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

diagnoza

diagnoz|a

ж. дыягназ;

stawiać (postawić) ~ę — ставіць (паставіць) дыягназ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)