Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
струхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Разм.
1.каго-што. Скінуць, стрэсці каго‑, што‑н. Праклятая мурашка разгульвала ўжо між лапатак, толькі хлопец не паварушыўся, каб струхнуць яе.Быкаў.
2. Спужацца, спалохацца. [Даміра:] — Смерці я ніколі не баяўся, а тады струхнуў.Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уго́дкі, ‑дак; адз.няма.
Уст. Гадавіна з дня смерці; адзначэнне гэтай даты. // Наогул урачыстасць, прысвечаная гадавіне якой‑н. падзеі. Добра і тое, што кніга А. Лойкі ўбачыла свет іменна сёлета, калі наша грамадскасць адзначае 75‑я ўгодкі з дня нараджэння Максіма Багдановіча.Юрэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АНУ́БІС,
у егіпецкай міфалогіі першапачаткова бог смерці, пазней апякун памерлых, некропаля, пахавальных абрадаў і бальзаміравання. Уяўляўся ў вобразе ляжачага шакала чорнай масці або чалавека з галавой шакала. Стараж. грэкі атаясамлівалі Анубіса з Гермесам.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
◎ Паля́ндра1 ’павальная хвароба накшталт белай гарачкі’ (Нас., Гарэц., Яруш.), ’старажытная багіня шкоды і смерці’ (Янк. 2, 496, 550). Відаць, ад паліць, параўн. рус. разм. палянка ’гарачка’, з рэдкім суф. ‑андра (адносна суф. гл. Сцяцко, Афікс. наз., 134).
◎ Паля́ндра2 ’вельмі вялікая хата’ (Сцяшк.). Няясна. Магчыма, рэгіянальнае ўтварэнне ад польск.landara ’карэта; грамадзіна; нязграбная жанчына; ландо’. Апошняе ад месца вырабу Ландаў (Брукнер, 290).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
карыялі́зіс
(ад карыя- + гр. lysis = распад)
1) растварэнне клетачнага ядра; апошні этап некрабіёзу, які папярэднічае смерці клеткі;
2) знікненне структуры клетачнага ядра ў перыяд паміж дзвюма фазамі яго падзелу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
geniusz
м. геній;
geniusz poetycki — паэтычны геній;
geniusz śmierci — геній смерці;
zły geniusz — злы геній
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
валасо́к, -ска́м., в разн. знач. волосо́к;
◊ вісе́ць (ліпе́ць) на ~ску́ — висе́ть на волоске́;
на в. ад сме́рці — на волосо́к от сме́рти;
не крану́ць ~ска́ — не тро́нуть волоска́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
залячы́цьсов., в разн. знач. залечи́ть; (повреждения на теле — ещё) заживи́ть;
з. ра́ну — залечи́ть (заживи́ть) ра́ну;
з. ра́ны вайны́ — залечи́ть ра́ны войны́;
з. да сме́рці — залечи́ть до сме́рти
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
tired[ˈtaɪəd]adj.
1. сто́млены, змо́раны;
dead tired змо́раны да сме́рці;
get tired стамля́цца;
I’m tired of him. Ён мне надакучыў.
2.derog. сы́ты, здаво́лены (усім да адвалу);
a tired joke збі́ты анекдо́т
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)