тамо́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да таможні. Таможны склад. □ [На цеплаход] узыходзілі чарадой таможныя і паліцэйскія чыны. Мележ.

2. Які мае адносіны да кантролю за правозам тавараў цераз граніцу і збіраннем пошлін за такі правоз. Таможная пошліна. □ З дапамогай таварышаў, якія прыехалі мяне сустракаць, і камандзіра самалёта я хутка адшукаў свае рэчы і прайшоў таможныя фармальнасці. Новікаў. Хочацца хутчэй на бераг, але наперадзе яшчэ непазбежныя таможныя працэдуры. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаро́ш ​1, ‑рашу, м.

Дробны крохкі лёд у выглядзе кашападобнай масы, які ідзе перад ледаставам або ў час вясновага крыгаходу. Бялява-шэрыя аблачынкі на рацэ, на якія .. [лётчык] звярнуў увагу з самалёта, аказаліся першымі маленькімі плывучымі астраўкамі шарашу. Хадкевіч. Светла-попельны колер хмар пад нагамі нагадвае то густы шарош на вадзе, то нядаўна астрыжаную аўчыну. Брыль.

шаро́ш ​2, ‑рашу, м.

Спец. Лес, які сплаўляецца па рацэ бярвеннямі, не звязанымі ў плыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вінт м тэх Schráube f -, -n; Spíndel f -, -n;

вінт самалёта Propéller m -s, -;

вінт верталёта Rótor m -s, -tóren;

грабны́ вінт (парахода) Schíffsschraube f -, -n; Ántriebsschraube f -;

зацягну́ць вінт éine Schráube ánziehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

załoga

ж.

1. гарнізон;

załoga fortecy — гарнізон крэпасці;

2. экіпаж; каманда;

załoga statku — экіпаж судна;

załoga samolotu (czołgu) — экіпаж самалёта (танка);

3. калектыў; персанал;

załoga fabryki — калектыў фабрыкі (завода)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гарызо́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Уяўная мяжа неба і зямной ці воднай паверхні, а таксама прастора неба над гэтай мяжой.

Ні воблачка на гарызонце.

2. Уся бачная вакол назіральніка прастора, далягляд.

З самалёта адкрыўся шырокі г.

3. перан. Круг ведаў, інтарэсаў, ідэй.

Студэнт з шырокім гарызонтам.

Г. паэта.

4. перан. Круг дзеянняў, магчымасцей.

Перад моладдзю адкрыты шырокія гарызонты.

5. Узровень вады ў рацэ ці вадаёме (спец.).

Г. вады ў рацэ.

6. Пласт адкладанняў горных парод, які вылучаецца па якой-н. прыкмеце (спец.).

Г. вапняку.

◊

Знікнуць з гарызонту — перастаць з’яўляцца дзе-н., у якой-н. кампаніі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сало́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Памяшканне для дэманстрацыі тавараў і пад., а таксама крама для продажу прадметаў гандлю, мастацкіх вырабаў і твораў мастацтва або атэлье, цырульня і пад., дзе заказы выконваюцца па-майстэрску.

Мастацкі с.

С. жаночага адзення.

С.-цырульня.

2. Парадная гасціная або зала для прыёму гасцей у багатым доме (уст.), а таксама агульная гасціная ў атэлі, гасцініцы.

3. Літаратурны або грамадска-палітычны гурток з вядомых асоб арыстакратычнага асяроддзя, якія збіраліся ў доме якой-н. прыватнай асобы (уст.).

4. Унутранае памяшканне аўтобуса, самалёта, цеплахода для пасажыраў, а таксама зала для чакання ў цырульні, атэлье і пад.

|| прым. сало́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гудзе́нне н Läuten n -s, Geläute n -s (звана); Súmmen n -s, Brúmmen n -s, Gesúmme n -s, Gebrúmme n -s (насякомых); Súrren n -s (самалёта); Héulen n -s, Gehéul n -(e)s (ветра)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дэта́ль

(фр. détail)

1) састаўная частка машыны, механізма, якая не можа быць разабрана на іншыя, больш дробныя часткі (напр. д. самалёта);

2) прыватны факт, драбніца;

3) красамоўная падрабязнасць літаратурнага твора.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

экіпа́ж

(фр. équipage)

1) агульная назва лёгкіх рысорных пасажырскіх павозак;

2) каманда, асабовы састаў карабля, самалёта, танка;

3) берагавая воінская часць марской пяхоты, якая часта служыць для папаўнення флоцкіх каманд.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

bombard

1. [bɑ:mˈbɑ:rd]

v.t.

1) мо́цна абстрэ́льваць з гарма́таў, бамбардава́ць

2) скіда́ць з самалёта бо́мбы, бамбі́ць, бамбава́ць

3) Figur. мо́цна атакава́ць пыта́ньнямі, за́кідамі

2. [ˈbɑ:mbærd]

n.

1) бамба́рда f.

2) бамбаві́к -а́ m. (самалёт)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)