каме́лія, -і, мн. -і, -лій, ж.

Дэкаратыўная расліна сямейства чайных з вечназялёным лісцем і буйнымі прыгожымі белымі або чырвонымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

куко́ль, -ю, м.

Аднагадовая травяністая расліна сямейства гваздзіковых — пустазелле з цёмна-ружовымі кветкамі і ядавітым насеннем, якое расце сярод злакаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

кунжу́т, -у, М -жу́це, м.

Аднагадовая паўднёвая травяністая расліна, з насення якой здабываюць алей.

|| прым. кунжу́тны, -ая, -ае. К. алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

лісахво́ст, -у, ДМ -сце, м.

Травяністая кармавая расліна сямейства злакавых з суквеццем у выглядзе мяцёлкі.

|| прым. лісахво́ставы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

лу́бін, -у, м.

Травяністая расліна сямейства бабовых, якая высяваецца для ўгнаення глебы і на корм жывёле.

|| прым. лу́бінавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

калю́чы в разн. знач. колю́чий; ко́лкий; (у растений — ещё) игли́стый;

~чая раслі́на — колю́чее (ко́лкое, игли́стое) расте́ние;

к. дрот — колю́чая про́волока

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

змеегало́ўнік, ‑у, м.

Травяністая расліна сямейства губакветных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адса́дак, ‑дка, м.

Спец. Адсаджаная расліна; флянс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́йнік, ‑у, м.

Травяністая расліна сямейства архідных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэменяцве́тнік, ‑у, м.

Расліна-паразіт сямейства рэменяцветных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)