убы́ць, убу́ду, убу́дзеш, убу́дзе; убы́ў, -была́, -ло́; убу́дзь; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Паменшаць (у колькасці, аб’ёме і пад.).

Убыла вада ў сажалцы.

Убыў дзень.

Убыла рашучасць (знікла, аслабла).

2. (звычайна з адмоўем). Пражыць, прабыць пэўны час дзе-н.; ужыцца з кім-н.

Яны там доўга не ўбудуць — вернуцца.

З табою ніхто не ўбудзе.

|| незак. убыва́ць, -а́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бі́знес-пла́н

(ад бізнес + план)

дакумент з абгрунтаваннем запланаванай камерцыйнай дзейнасці фірмы на пэўны перыяд.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ізане́фы

(ад іза- + гр. nephos = воблака)

ізалініі хмарнасці ў дадзены момант або за пэўны перыяд.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

áusdienen

1.

vt

1) адслужы́ць (пэўны тэрмін)

2) заслужы́ць (узнагароду)

2.

vi адслужы́ць, быць непрыго́дным

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

прачыта́ць

1. dúrchlesen* vt;

2. (прадэкламаваць) vórlesen* vt, rezitíeren vt, deklamíeren vt;

3. (пэўны час) (éine Zeit lang) lésen* vi, vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

адпа́свіць, ‑пасу, ‑пасеш, ‑пасе; ‑пасём, ‑пасяце, ‑пасуць і ‑пасу, ‑пасвіш, ‑пасвіць; ‑пасвім, ‑пасвіце, ‑пасвяць; пр. адпасвіў, ‑пасвіла; заг. адпасі; заг.

1. Правесці, на пасьбе пэўны час. Адпасвіць сваю чаргу.

2. каго. Адкарміць на падножным корме. Адпасвіць цялят на канюшыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наканава́цца, ‑нуецца; зак.

Разм. Наперад, загадзя вырашыцца, абумовіцца, атрымаць пэўны кірунак. Адным словам, ва ўяўленнях.. [Настачкі] ужо выразна наканаваўся надзел свету ў часе на дзве палавіны: страшная мінуўшчына, калі яе яшчэ не было на свеце, і цяперашняе яе маленства. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ураджа́йнасць, ‑і, ж.

1. Здольнасць глебы, расліны і пад. даваць пэўны ўраджай. Павысіць ураджайнасць ільну. □ [Лясніцкі:] — Колькі трэба будзе працы прыкласці, каб вярнуць зямлі даваенную ўраджайнасць. Шамякін.

2. Узровень ураджаю з пэўнай плошчы пасеву. Падлічыць ураджайнасць бульбы з аднаго гектара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

positive

[ˈpɑ:zətɪv]

1.

adj.

1) перако́наны, пэ́ўны

I am positive that this is so — Я пэ́ўны, што гэ́та так

2) зана́дта пэ́ўны, самаўпэ́ўнены

3) канкрэ́тны, практы́чны

Give us some positive help — Дайце нам яку́ю канкрэ́тную дапамо́гу

4) дада́тны, плюс (у матэма́тыцы, эле́ктрыцы)

5) звыча́йны

6) абсалю́тны; безумо́ўны, по́ўны

2.

n.

1) дада́тная велічыня́

2) Electr. ано́д -а m., электро́д з дада́тным зара́дам

3) звыча́йная ступе́нь (прыме́тніка, прысло́ўя)

4) Photogr. пазыты́ў -ва m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

а́драс-калянда́р

(ад адрас + каляндар)

даведачнае выданне з адрасамі прадпрыемстваў, устаноў, службовых асоб на пэўны год.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)