бязла́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бязладнага; беспарадак. Бязладнасць гукаў. Бязладнасць у працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́дарнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. неадабр. Ухіляцца ад працы; гультайнічаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нязла́джанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць нязладжанага. Нязладжанасць у працы. Кампазіцыйная нязладжанасць твора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падагульня́льны, ‑ая, ‑ае.

Які падагульняе, падводзіць вынікі. Падагульняльны раздзел навуковай працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спецабу́так, ‑тку, м.

Спецыяльны абутак, прызначаны для працы ў складаных умовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ánstellung

f -, -en

1) залічэ́нне на пра́цу

2) паса́да, ме́сца (працы)

óhne ~ sein — не мець пра́цы (пра служачых)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Піля́ка ’пільны да працы’ (Варл.). Да таіць?, пільна (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сацыялі́зм, -у, м.

Грамадскі лад, які характарызуецца грамадскай уласнасцю на сродкі вытворчасці, адсутнасцю эксплуатацыі чалавека чалавекам і прынцыпам: ад кожнага па яго здольнасцях, кожнаму па яго працы.

Пабудова сацыялізму.

|| прым. сацыялісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мы́сліць, -лю, -ліш, -ліць; незак.

1. Разважаць, супастаўляючы з’явы рэчаіснасці, думкі і робячы з іх вывады.

Лагічна м.

2. што. Уяўляць у думках.

Не м. сябе без любімай працы.

|| наз. мы́сленне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tutorial [tju:ˈtɔ:riəl] n.

1. кансульта́цыя, сустрэ́ча з кіраўніко́м навуко́вай пра́цы

2. навуча́льны дапаможнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)