дыспашэ́р

(фр. dispacheur)

афіцыйны эксперт, які праводзіць дыспашу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мілітары́ст

(ад мілітарызм)

той, хто праводзіць палітыку мілітарызму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нармалізава́ць

(ад лац. normalis = урэгуляваны)

праводзіць нармалізацыю 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эксперыментава́ць

(лац. experimentare)

рабіць эксперыменты, праводзіць навуковыя доследы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

чарці́ць, чарчу́, чэ́рціш, чэ́рціць; чэ́рцім, чэ́рціце, чэ́рцяць; чэ́рчаны; незак., што.

1. Праводзіць лінію, рысу.

Ч. лініі ў сшытку.

Ч. круг цыркулем.

2. Рабіць чарцёж чаго-н.

Ч. план дома.

|| зак. начарці́ць, -чарчу́, -чэ́рціш, -чэ́рціць; -чэ́рцім, -чэ́рціце, -чэ́рцяць; -чэ́рчаны.

|| наз. чарчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чыта́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Той, хто чытае якія-н. творы, да каго звернуты творы пісьменнасці.

Апавяданне спадабалася чытачам.

2. Наведвальнік, абанент грамадскай бібліятэкі.

Бібліятэка праводзіць перарэгістрацыю чытачоў.

|| ж. чыта́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. чыта́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

проде́лывать​II несов.

1. (выполнять, совершать) прарабля́ць; (проводить) право́дзіць;

проде́лывать большу́ю рабо́ту прарабля́ць (право́дзіць) вялі́кую рабо́ту;

2. (показывать что-л.) разг. рабі́ць, вырабля́ць, вытвара́ць, пака́зваць;

проде́лывать шту́ки вырабля́ць (вытвара́ць, рабі́ць) шту́чкі;

проде́лывать фо́кусы рабі́ць (пака́зваць) фо́кусы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кантракта́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Арганізацыя або асоба, якія бяруць на сябе якія‑н. абавязацельствы па кантракту. // Арганізацыя, якая праводзіць кантрактацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выплатны́, ‑ая, ‑ое.

Які праводзіць, робіць выплату. Выплатны пункт. // Прызначаны для выплаты. Каса была маленькая: выплатное акенца, столік каля яго. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стабілізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Правесці (праводзіць) стабілізацыю чаго‑н.; зрабіць (рабіць) стабільным. Стабілізаваць фронт. Стабілізаваць валюту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)