анало́гія ж Analoge f -, -g¦en;

па анало́гіі analg, entsprchend;

право́дзіць анало́гію inen Verglich nstellen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

winter2 [ˈwɪntə] v. зімава́ць, право́дзіць зіму́;

the birds wintering in the south пту́шкі, які́я зіму́юць на по́ўдні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bulldoze [ˈbʊldəʊz] v.

1. зграба́ць бульдо́зерам, расчышча́ць, валі́ць (дрэвы бульдозерам)

2. сі́лаю право́дзіць (сваю думку; законапраект)

3. прымуша́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

backdate [ˌbækˈdeɪt] v. право́дзіць (што-н.) за́днім днём/чысло́м;

The contract was backdated. Кантракт быў аформлены заднім чыслом.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

асігно́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Дакумент, адрасаваны банку распарадчыкам крэдыту, паводле якога банк праводзіць выплату або пералічэнне асігнаванай сумы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліне́іць, ‑нею, ‑неіш, ‑неіць; незак., што.

Праводзіць на чым‑н. паралельныя лініі для пісьма па іх ці захавання правільнасці нахілу літар. Лінеіць паперу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раманізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Прымусіць (прымушаць) каго‑, што‑н. засвоіць мову, культуру, звычаі Старажытнага Рыма; правесці (праводзіць) раманізацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмансіпі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.

Правесці (праводзіць) эмансіпацыю; вызваліць (вызваляць) каго‑, што‑н. ад якой‑н. залежнасці. Эмансіпіраваць жанчын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

caucus

[ˈkɔkəs]

1.

n.

парты́йная нара́да

2.

v.i.

право́дзіць парты́йнае пасе́джаньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

electricity

[ɪ,lekˈtrɪsəti]

n.

эле́ктрыка, электры́чнасьць f.

to install electricity — право́дзіць эле́ктрыку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)