ледавіко́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да ледавіка. Ледавіковы перыяд у гісторыі Зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гнездава́нне, ‑я, н.

Перыяд размнажэння птушак, звязаны ў большасці іх відаў з віццём гнязда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапятро́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да часу, што папярэднічаў цараванню Пятра I. Дапятроўскі перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kíndbett

n -(e)s, -en ро́ды; пасляро́давы перы́яд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Brútzeit

f -, -en час высе́джвання цек, перы́яд інкуба́цыі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

неаге́н, ‑у, м.

Тоўшча слаёў горных народ, якія адклаліся ў перадапошні перыяд геалагічнай гісторыі Зямлі.

[Ад грэч. neos — новы і génos — нараджэнне, узрост.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыгало́м, ‑у, м.

Перыяд, калі пачынае ламацца лёд на рэках. Грукоча крыгалом, нібыта кананада. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злучны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да злучкі. Злучны перыяд. // Прызначаны для злучкі. Злучны пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мо́дны, -ая, -ае.

1. гл. мода.

2. Які адпавядае апошняй модзе, зроблены па модзе (у 1 знач.).

Моднае паліто.

3. Які карыстаецца папулярнасцю, агульным прызнаннем у гэты перыяд.

Модныя песні.

4. Які прытрымліваецца моды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

inkubacyjny

інкубацыйны;

okres inkubacyjny — інкубацыйны перыяд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)