заваля́цца, ‑яецца; зак.

Разм. Праляжаць забытым без выкарыстання; заляжацца. Заваляўся.. мундзірчык у палкавых запасах, з трафеяў, узятых у бойцы пад Баранавічамі. Лынькоў. — Ну, дзе вашы малыя? — запытаў.. [Якаў]. — Тут у мяне пара цукерак завалялася, з горада яшчэ. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пацвялі́цца, ‑цвялюся, ‑цвелішся, ‑цвеліцца; зак.

Разм. Цвяліцца некаторы час. Любіў .. [Міхал] базарны тлум, мнагалюддзе, любіў паштурхацца каля прылаўкаў, пацвяліцца з вострымі на язык цёткамі. Карпаў. Не было ніякага сумнення, што пара «месераў» толькі пацвялілася. Асноўная схватка наперадзе. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпіцру́тэны, ‑аў; адз. шпіцрутэн, ‑а, м.

Гіст. Доўгія гнуткія дубцы або палкі, якімі білі салдат, злачынцаў у дарэвалюцыйнай Расіі, праганяючы іх праз строй. А гэта была сама тая пара, калі свіст шпіцрутэна зліваўся са звонам кайданаў. Лужанін.

[Ням. Spießrute.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шыпе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. шыпець, а таксама гукі гэтага дзеяння. Знізу, з вуліцы далятаў гоман людзей, шыпенне шын па нагрэтым асфальце. Шамякін. Над коламі-бегункамі ў паравоза з шыпеннем вырвалася клубкаватая белая пара. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водяно́й​I в разн. знач. вадзяны́;

водяна́я струя́ вадзяны́ струме́нь;

водяно́й пар вадзяна́я па́ра;

водяно́й жук вадзяны́ жук;

водяна́я ме́льница вадзяны́ млын.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Ро́сквіт ’з’яўленне кветак на раслінах, цвіценне’, ’найвышэйшая ступень развіцця, уздыму, найлепшая пара’ (ТСБМ). З укр. росквіт ’тс’, ’першая кветка на жыце’, якое з прасл. *orz‑ ’раз-’ і *květъ > кве́тка (гл.). Параўн. бел. раскве́ціць, расквяці́ць з правільным бел. рэфлексам ‑ě‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

радыя́тар

(ням. Radiator, ад лац. radiare = выпраменьваць)

1) прыбор для ахаладжэння ў рухавіках унутранага згарання, у халадзільных устаноўках;

2) награвальны прыбор у сістэме ацяплення, па ўнутраных каналах якога цыркуліруе гарачая вада або пара.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

*Маладажэня, молодожэня ’хлопец ці дзяўчына перад вяселлем’ (ТС). Відавочна, з польск. młodożeństwo ’тс’, młodożeniec ’малады’. На Палессі пашыраны назвы малады і маладая ’шлюбная пара ў час вяселля’. Параўн., аднак, серб.-харв. младо́жења ’жаніх’, ’малады (у час вяселля)’. Магчыма, гэта палескі архаізм.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кандэнса́тар

(ад лац. condensare = згушчаць)

1) апарат, у якім адпрацаваная пара ахалоджваецца і ператвараецца ў ваду;

2) прыбор для назапашвання электрычнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бот I м. сапо́г;

скураны́я бо́ты — ко́жаные сапоги́;

тава́р на бо́ты — сапо́жный това́р;

◊ быць пад бо́там — быть под сапого́м;

дурны́, як б. — глуп, как бара́н;

бо́ты ка́шы про́сяць — сапоги́ ка́ши про́сят;

два бо́ты па́ра — погов. два сапога́ па́ра;

шаве́ц без ~таў — погов. сапо́жник без сапо́г

бот II м., мор. бот

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)