эйдэты́зм
(ад гр. eidos = выгляд)
разнавіднасць вобразнай памяці, якая праяўляецца ў здольнасці захоўваць яркія вобразы прадметаў на працягу доўгага часу пасля спынення іх уздзеяння на органы пачуццяў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
◎ *Прэ́дак, прэдок, прэдко ’продак, пачынальнік роду’ (ТС), продкі ’продкі’ (Ян.), ’продкі, бацькі, дзяды і прадзеды’ (Бяльк.), арэшкі ’продкі’ (чэрв., Сл. ПЗБ). Рус. предок, предки ’тс’, укр. предок ’продак’. Запазычанне з ц.-слав., звязанае з прѣд- (Цыхун, Зб. памяці Талстога, 419), гл. перад, а таксама Фасмер, 3, 357. Параўн. продак (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
lapse1 [læps] n.
1. недарэ́чная памы́лка, не дагля́д, ля́псус;
a memory lapse права́л па́мяці;
a lapse of the tongue агаво́рка;
a lapse of the pen апі́ска
2. праме́жак ча́су
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ГІПНАПЕ́ДЫ́Я
(ад гіпноз + грэч. paideia навучанне),
навучанне ў час натуральнага сну. Сон (натуральны і штучны) як сродак для набыцця ведаў выкарыстоўваўся яшчэ ў старажытнасці (будыйскія святары ў Кітаі, факіры і ёгі ў Індыі і інш.). Спробу практычнага выкарыстання гіпнапедыі ў навейшы час рабілі Д.А.Фіней (1923, ЗША), А.М.Свядашч (1936, СССР). Цікавасць да гіпнапедыі і імкненне надаць ёй тэарэт. абгрунтаванне аднавіліся ў 1950—60-я г. Паводле эксперым. даных засваенне інфармацыі пры гіпнапедыі залежыць ад характару памяці, узросту навучэнца, колькасці сеансаў, аб’ёму праграмы за 1 сеанс навучання, інтанацыйнай характарыстыкі мовы. Аднак гіпнапедыя не замяняе натуральны пед. працэс; яна можа быць выкарыстана для замацавання ў памяці толькі некаторых відаў інфармацыі (замежныя словы, формулы, тэлегр. азбука і інш.).
т. 5, с. 258
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
wykreślić
зак.
1. выкрэсліць, скасаваць;
2. вычарціць, нарысаваць;
wykreślić z pamięci — выкрэсліць памяці
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
до́мысел, ‑слу, м.
Здагадка, заснаваная на меркаваннях, дапушчэннях. Часткова па памяці, часткова па расказах, а можа і домыслах людзей у .. [Валінай] свядомасці назаўсёды склаўся гэты незвычайны малюнак. Няхай. // Мастацкі вымысел, выдумка. Побач з мастацкімі домысламі ў гэтай драме шырока выкарыстоўваюцца і дакументальныя матэрыялы. «Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цверазе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.
Станавіцца цвярозым або больш цвярозым. Мацнеў мароз, і цверазелі Анісімавы думкі, і калі ён параўняўся з Мікодымавым хутарам, дык у яго канчаткова прапала рашучасць. Сабаленка. // перан. Прыходзіць да памяці. Доктар кажа: «Яна [Марыся] ідзе на папраўку. Пачынае цверазець». Баранавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўста́ць, -а́ну, -а́неш, -а́не; зак.
1. Узняцца на барацьбу з кім-, чым-н., супраць каго-, чаго-н., узняць паўстанне.
Народ паўстаў супраць царызму.
2. супраць чаго. Не згаджаючыся, пярэчачы, выступіць супраць чаго-н. (высок.).
П. супраць несправядлівасці.
3. перан. Узнікнуць у памяці, ва ўяўленні.
У думках паўстала ўсё ранейшае жыццё.
4. З’явіцца перад вачамі, паказацца.
Перад намі паўстала цікавая карціна.
|| незак. паўстава́ць, -таю́, -тае́ш, -тае́; -таём, -таяце́, -таю́ць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аднаві́ць, -наўлю́, -но́віш, -но́віць; -но́ўлены; зак.
1. што. Вярнуць да ранейшага нармальнага стану.
А. краіну.
А. здароўе.
2. перан., каго-што. Нанава ўзнавіць, прыпомніць.
А. у памяці.
3. каго. Вярнуць каму-н. ранейшае прававое ці службовае становішча.
А. у правах каго-н.
4. што. Пачаць зноў перарванае дзеянне, адносіны.
А. дружбу.
|| незак. аднаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. аднаўле́нне, -я, н.
|| прым. аднаўле́нчы, -ая, -ае (да 1 знач.).
А. перыяд.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фіксава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; незак., што.
1. Адзначаць на паперы, замацоўваць што-н. у свядомасці, запамінаць.
Ф. усе дробязі.
Ф. у памяці.
2. Канчаткова ўстанаўліваць, замацоўваць.
Ф. тэрмін нарады.
3. Сканцэнтроўваць, накіроўваць.
Ф. увагу.
4. Замацоўваць у пэўным становішчы.
Ф. хворую канечнасць.
5. Апрацоўваць матэрыял хімічным рэчывам для замацавання саставу, формы (спец.).
|| зак. зафіксава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны.
|| наз. фіксава́нне, -я, н. і фікса́цыя, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)